Crowdfunding voor financiering privé-uitgaven
Geld inzamelen voor een grote operatie, een nieuwe auto of zelfs een huwelijksreis: in de Verenigde Staten beginnen steeds meer particulieren een succesvolle crowdfunding-campagne om privé-uitgaven te financieren. Ook in Nederland komt het op gang: zo maakt het NOS-journaal in 2014 melding van een 38-jarige nierpatiënte die op die manier geld wilde inzamelen om een donor te vinden. Nuttig instrument of een moderne vorm van bedelen?
Geld inzamelen voor kostbare medische ingrepen
Terwijl hij met een groep fietsers reed in San Diego, werd Juan Carlos plotseling aangereden door een auto die op de groep inreed. Hij werd naar een plaatselijk ziekenhuis vervoerd waar hij een reeks kostbare behandelingen moest ondergaan voor tal van ernstige verwondingen. Omdat Juan Carlos de kosten van al die behandelingen niet zelf kon dragen, werd door zijn familieleden een crowdfunding campagne gestart. Meer dan 178.000 dollar waren nodig om de behandelingen mogelijk te maken. Andere succesverhalen hadden hen gemotiveerd voor deze actie.
Succesverhalen op crowdfundingportal GoFundMe
Duizenden mensen gaven gevolg aan de oproep en doneerden een bedrag om de kosten van zijn herstel te kunnen betalen. Je kan zijn verhaal nalezen onder de succesverhalen op het crowdfundingportal GoFundMe. Bijna dagelijks worden er nieuwe vergelijkbare campagnes op GoFundMe gestart die financiële hulp vragen voor een patiënt of zijn nabestaanden. Vaak wordt het gewenste bedrag al binnen enkele dagen bij elkaar gebracht.
Financiële steun door familie en bekenden niet ongewoon in Amerika
Dat crowdfundingcampagnes voor medische uitgaven in de Verenigde Staten sneller aansloegen dan in Nederland, is niet zo verwonderlijk. Per slot van rekening is het systeem van
gezondheidszorg in Amerika veel minder ontwikkeld dan bij ons. Bovendien is het er heel gewoon om ingeval van een kostbare medische ingreep in de kring van familie en bekenden om financiële steun te vragen.
Geld inzamelen voor privé-aangelegenheden
Geld inzamelen voor zaken die eigenlijk een privé-aangelegenheid zijn is in Amerika dagelijks aan de orde. En het zijn niet alleen kosten van medische ingrepen die op de site van GoFundMe aan bod komen:
- zo was er de atleet op zoek naar sponsors omdat hij zich wilde kwalificeren voor de Olympische Spelen in Londen;
- of een homopaar dat op zoek was naar donateurs om hun droombruiloft te financieren;
- of de 27-jarige gamer die 250 dollar inzamelde voor een nieuwe Nintendo, die hij eigenlijk voor Kerstmis zou krijgen van zijn overleden vader.
Tegenprestatie ontbreekt doorgaans bij crowdfunding door particulieren
Crowdfunding heeft zich al meermaals als alternatieve vorm van financiering bewezen voor
startende ondernemers. Anders dan bij private crowdfunding ontvangen de
sponsors meestal een vergoeding die kan verschillen al naar gelang de aard van het project. Bij gerealiseerde kunstprojecten was er bijvoorbeeld een exemplaar van het gepubliceerde boek of een kleine figurantenrol in een filmproject. Bij technische projecten ontvangen de geldschieters meestal een exemplaar van het nieuwe product, waarvoor zij vooraf hebben betaald (de Fairphone bijvoorbeeld).
Crowdfunding particulieren moderne vorm van bedelen?
Crowdfunding voor privé-uitgaven staat in Nederland nog in de kinderschoenen. Mensen moeten eerst nog ondervinden hoe het werkt. Maar internetsociologen willen het nog niet als een moderne vorm van bedelen aanmerken. Per slot van rekening richten zich de hulpvragen in eerste instantie niet op onbekende donateurs, maar op familie en vrienden, die men net zo goed offline om geld zou kunnen vragen. Je medemens om geld vragen is een actie die bij menigeen de nodige durf kost om zijn schroom te overwinnen. Op websites zijn die remmingen lager en kan je veel meer mensen bereiken met relatief weinig inspanning. Als je geld op straat inzamelt, is de situatie veel minder voorspelbaar.
Niet altijd worden grote kapitalen gevraagd
Niniane Rheinfurth, een studente uit Berlijn gebruikte het platform GoFundMe ook, maar slechts voor een bescheiden hulpvraag. In december 2012 kwam haar man zonder winterjas van werk thuis. Zijn baas wilde geen
aansprakelijkheid voor de diefstal aanvaarden en even later verloor haar man ook nog zijn baan. Het echtpaar had niet genoeg geld om een nieuwe jas te kopen. Rheinfurth zou haar moeder hebben kunnen vragen om haar het geld lenen, maar ze wilde liever proberen hoe haar Facebookvrienden op het probleem zouden reageren. Met haar campagne "Let's keep my husband warm on Christmas" riep ze op om te doneren. Ze vroeg 200 euro om voor haar man een nieuwe jas te kunnen kopen. Op die manier wist ze 115 euro in te zamelen en dat was genoeg om te gaan shoppen.
Lees verder