Alimentatie: indexering en inning
Ouders moeten voor hun kind zorgen. Groeit het kind na een scheiding bij één van beide ouders op, dan moet de ander door betaling van alimentatie aan zijn/haar zorgplicht voldoen. Maar hoe wordt nu de hoogte van het alimentatiebedrag jaarlijks aangepast?
Zorgplicht en alimentatie
Na een
echtscheiding voedt de verzorgende ouder het kind op. De andere ouder komt met de betaling van alimentatie zijn wettelijke zorgplicht na. In de wet staat namelijk dat beide ouders moeten zorgen voor het kind en zijn levensonderhoud. Tot het levensonderhoud behoren onder meer voedsel, kleding, onderdak, zorg en onderwijs. Als ouders scheiden, groeit het kind voornamelijk op bij de ouder die het zorgrecht heeft voor hun kind.
Terwijl de ouder aan wie het kind werd toegewezen zijn bijdrage aan het onderhoud overwegend in natura levert, draagt de andere ouder dus bij in de vorm van geldelijke betalingen, de zogenaamde alimentatie.
Partneralimentatie
Soms wordt ingeval van een scheiding niet alleen alimentatie betaald voor de kinderen, maar ook voor de ex-echtgenoot: de partneralimentatie. Dat is het geval als na de scheiding de ex-partner niet voldoende in zijn levensonderhoud kan voorzien. In deze bijdrage ligt het accent echter op de kinderalimentatie: de niet-verzorgende ouder betaalt kinderalimentatie en neemt op die manier een deel van de opvoedkosten voor zijn rekening.
Aanpassing van het alimentatiebedrag
Omdat de kosten voor kleding, school en voeding vrijwel elk jaar hoger worden, is wettelijk bepaald dat de alimentatie jaarlijks wordt aangepast aan de gestegen kosten van levensonderhoud. Zo´n aanpassing gaat automatisch in op 1 januari van elk jaar en de verzorgende ouder hoeft daar dus niet expliciet om te vragen bij de betalende ouder.
De indexering van alimentatie
Omdat het leven elk jaar duurder wordt en
lonen en salarissen ook vrijwel elk jaar veranderen, vindt er eveneens elk jaar een aanpassing van de alimentatiebedragen plaats aan de hand van het loonindexcijfer. Automatische aanpassing blijft alleen dán achterwege als partijen speciale afspraken over verhoging of
indexering hebben gemaakt.
Als de ex niet wil meewerken
Op de website van het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen (LBIO) kan men zelf berekenen wat het precieze bedrag aan alimentatie is. Worden partijen het niet eens over het bedrag aan alimentatie en lukt het niet om er onderling uit te komen, dan kan mediation (bemiddeling) misschien uitkomst bieden.
Maar blijft de ex zijn medewerking weigeren, dan kan men ook de hulp inschakelen van een
advocaat. Die kan aanpassing van het alimentatiebedrag bepleiten bij de rechtbank. De vragende partij kan, afhankelijk van diens
inkomen en spaargeld, eventueel in aanmerking komen voor subsidie voor de advocaat.
Navordering van alimentatie
Voor degenen die via een gerechtelijke procedure bij hun ex-partner een verhoogd alimentatiebedrag willen afdwingen, is het overigens interessant om te weten dat men zo’n verhoging tot vijf jaar terug kan eisen. Men kan mondeling daarom verzoeken maar het is ook mogelijk via een aangetekend schrijven.
Als de andere partij blijft weigeren om het juiste bedrag over te maken, dan kan men ook het LBIO inschakelen om de alimentatie (
gratis!) voor u te innen.