Geld tegen inflatie beschermen door koop waardevaste zaken
Inflatie is een ander woord voor geldontwaarding. Bij inflatie is er sprake van een voortdurend stijgend prijspeil waardoor een munt steeds minder koopkracht heeft. Het zijn de bovenmatige staatsschulden in de VS en de eurozone die het ontstaan van een inflatoire crisis steeds waarschijnlijker maken. Die staatsschulden zijn in 2020 explosief gestegen om de gevolgen van de Coronacrisis het hoofd te bieden.
Hoe kan men zich beschermen tegen inflatie?
Een van de maatregelen ter bescherming tegen inflatie is het kopen van waardevaste zaken. Daartoe rekent men niet alleen onroerend goed maar ook sommige aandelen. Maar let op: niet élk aandeel is als
waardevast te beschouwen!
Welke aandelen bieden bescherming tegen inflatie?
Ondernemingen waarvan de aandelen beschermen tegen inflatie, kunt u herkennen aan de hand van de volgende 5 criteria:
- Autonome prijsstelling: het bedrijf kan zelf bepalen hoe duur haar producten of diensten zijn;
- Global player: het bedrijf produceert niet in één enkel land, maar liefst werelwijd;
- Geringe investeringsbehoefte: het bedrijf kan produceren zonder continu te hoeven investeren in nieuwe machines, apparatuur en technologieën. Daardoor is het zelf immuun voor prijsstijgingen;
- Geringe schuldenpositie: het bedrijf is niet op grond van haar schulden afhankelijk van de welwillendheid van banken;
- Onafhankelijkheid van de conjunctuurcyclus: het bedrijf is bij voorkeur niet-cyclisch, dat wil zeggen grotendeels onafhankelijk van het marktgebeuren. Het profiteert van een gestage, niet sterk wisselende vraag.
Achtergronden ontstaan huidige inflatie
In het jaar 2009 was van inflatie nog geen sprake. Integendeel! Als gevolg van de wereldwijde economische en
financiële crisis waren sommige analisten zelfs bevreesd voor deflatie. Zij gingen dus uit van telkens dalende prijzen, wat de economische ontwikkeling extreem vertraagd zou hebben.
Inmiddels (medio 2011) heeft zich het beeld echter fundamenteel gewijzigd. Al in het eerste kwartaal van 2011 werd duidelijk dat de consumentenprijzen plotseling sterk aantrokken. De stijging bedroeg in die periode ca. 2% en zal zich naar verwachting voortzetten.
Hoe kan men inflatie meten?
Men kan op verschillende manieren inflatie meten. Het meest gangbare inflatiecijfer is het zogenaamde
prijsindexcijfer van consumptiegoederen. Het wordt berekend door het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS).
Het CBS definieert daartoe een boodschappenmandje bestaand uit een groot aantal goederen en diensten die in Nederland het meest door consumenten worden afgenomen. Dat mandje alleen biedt echter onvoldoende houvast als er niet ook een wegingsfactor gebruikt zou worden voor de afzonderlijke goederen en diensten. Het hangt er dus mede vanaf hoe vaak het betrokken product (bijv. een televisie) is gekocht of de betrokken dienst (zoals een bezoek aan de kapper) is benut.
Alle relevante prijsgegevens worden doorgegeven aan het CBS, die daaruit een prijsindexcijfer berekent. En om de resultaten vergelijkbaar te maken met andere eurolanden, is er ook een geharmoniseerd prijsindexcijfer.
Vertrouw niet blindelings op officiële inflatiecijfers
Het is gevaarlijk om altijd blindelings te vertrouwen op inflatiecijfers die officiële instanties ons voorschotelen. In Nederland is de berekening nog redelijk solide en begrijpelijk. Niet zo in de VS. Daar worden inflatiecijfers al jaren gemanipuleerd.
Daarvoor bestaan verschillende trucs. Eén zo'n truc is bijvoorbeeld om substitutie van producten voor te wenden. Wordt de boter duurder, dan suggereert men automatisch dat de consument overschakelt op goedkopere alternatieven, in dit geval margarine. In de VS wordt de "boodschappenmand" dienovereenkomstig aangepast en warempel, de prijsverhoging is al gemaskeerd.
Geloof daarom niet klakkeloos wat statistici berekenen. Als de politiek het opportuun acht om prijsverhogingen te verbergen, is niet uitgesloten dat men de inflatiestatistieken naar eigen goeddunken "uitlegt".
De staatsschuld als veroorzaker van inflatie
Op grond van de actuele inzichten moet men aannemen dat de inflatie verder zal stijgen. Debet daaraan zijn de buitensporige overheidsschulden aan beide zijden van de Atlantische Oceaan.
De Amerikaanse staatsschuld liep medio 2020 op richting de $26.000 miljard. Een astronomisch hoog bedrag. En in Europa ziet het er al niet veel beter uit. Griekenland, Portugal en Ierland, die nu al door de andere EU-landen worden ondersteund, zijn slechts het topje van de ijsberg. Ook sommige Oost-Europese landen kampen met een zware schuldenlast.
De stabiliteitscriteria zoals destijds in Maastricht voor de euro als gemeenschappelijke munt gedefinieerd, voorzagen aanvankelijk een absolute grens van 60% van het Bruto Nationaal Product. Een getal dat de meeste eurolanden inmiddels allang achter zich hebben gelaten. Van monetaire stabiliteit is dus ook bij de
Euro geen sprake meer.
Groei van de geldhoeveelheid als oorzaak van inflatie
" Inflation is always and everywhere a monetary phenomenon." Deze uitdrukking ("inflatie is altijd en overal een kwestie van de geldhoeveelheid ") is afkomstig van de Amerikaanse econoom Milton Friedman. En hij had gelijk.
De hoeveelheid geld in omloop groeit gestaag zonder dat die toename gepaard gaat met meer goederen en diensten die men daarvan kan kopen. Het is dan ook geen toeval dat onze schuld vaak wordt afgemeten aan het bruto binnenlands product, de economische prestaties van een land. De groei van de geldhoeveelheid wordt voornamelijk gevoed door:
- de lage basisrente wereldwijd. Dat maakt leningen goedkoop. En die lage rente maakt het ook voor staten goedkoop om op de kapitaalmarkt te lenen, bijvoorbeeld door uitgifte van obligaties. En door elke nieuwe lening groeit de geldhoeveelheid.
- de toenemende gewoonte van centrale banken om obligaties van noodlijdende landen op te kopen. In de VS is dat al lange tijd het geval. In de eurozone is men er in 2009 mee begonnen. Een kwalijke ontwikkeling want de aankoop van staatsobligaties betekent dat de Europese Centrale Bank om zo te zeggen geld bijdrukt.
Inflatieverwachting?
Weliswaar wordt in de eurozone momenteel druk gediscussieerd over een exit-strategie, dus over de vraag hoe men de rente weer kan laten aantrekken en hoe men overtollige liquiditeiten weer uit de markt kan nemen. Concrete maatregelen laten echter vooralsnog op zich wachten. Iedereen is bevreesd dat een stringenter
monetair beleid de economische groei in de kiem kan smoren en men op die manier een nieuwe recessie riskeert.
Op grond van deze feiten kan men als particuliere belegger alleen maar uitgaan van een verder toenemend inflatiegevaar. Beleg daarom in waardevaste zaken als onroerend goed en inflatiebestendige aandelen.