Rijk worden met landbouwgrond
Beleggers kunnen met beursgenoteerde landbouwgronden profiteren van de spectaculaire groei in de voedingsmiddelensector. Ook superrijken als George Soros kochten landbouwgrond. Lees hier waar de kansen en risico’s liggen en welke aandelen potentieel hebben.
Investeren in landbouwgrond
George Soros , speculant en miljardair had een neus voor koopjes. In 2001, toen Argentinië nagenoeg bankroet was, kocht hij met andere investeerders voor 54 miljoen dollar 75.000 hectare landbouwgrond. Destijds sluisden rijke Argentijnen hun
geld naar het buitenland en verrichtten in paniek dollaraankopen. Argentijnse schuldeisers moesten gevoelige verliezen op hun vorderingen incasseren. Vandaag de dag is de door Soros en zijn collega-investeerders gekochte landbouwgrond 700 miljoen dollar waard. Dat staat gelijk aan 1200% waardevermeerdering in 13 jaar tijd!
Prijzen voor landbouwgrond trekken sterk aan
Dergelijke hoge winsten lokken uiteraard nieuwe vraag uit: pensioenfondsen, vermogende particulieren en
hedgefondsen deden het Soros na en kochten rechtstreeks landbouwgrond of aandelen van landeigenaren. Sedert het jaar 2000 werd door buitenlandse investeerders wereldwijd niet minder dan 36 miljoen hectare (100 hectare zijn één vierkante kilometer) aan landbouwgrond aangekocht. Dat komt ongeveer overeen met de oppervlakte van buurland Duitsland. De aankopen vonden voornamelijk plaats in Zuid-Amerika, Afrika en Oost-Europa. De golf van aankopen drijft de prijzen van landbouwgrond op. De Amerikaanse index voor “farmland” steeg sinds 2009 met 48 procent! En ook in West-Europa trokken de prijzen voor landbouwgrond sterk aan.
Waarom stijgt de vraag naar landbouwgrond?
Voor de groeiende vraag naar landbouwgrond zijn enkele goede redenen aan te voeren:
- landbouwgrond wordt steeds schaarser: door erosie, milieuvervuiling en oorlogen gaan er elk jaar duizenden hectaren verloren, terwijl de wereldbevolking daarentegen blijft toenemen;
- grond biedt bescherming tegen inflatie. Veel beleggers willen zich op die manier voor de lange termijn indekken;
- worden grondstoffen als tarwe duurder, dan neemt de vraag naar landbouwgrond en de prijs daarvan uiteraard toe.
Grondaankopen door particuliere beleggers
Om als particuliere belegger zelf landbouwgrond aan te kopen, is enigszins problematisch. Bij kleinere percelen loont het nauwelijks de moeite: denk daarbij aan de administratieve rompslomp, het verzamelen van de nodige landbouwtechnische expertise of lonende verpachting. Beleggers kunnen de aankoop van landbouwgrond beter als aandeelhouders aan professionals overlaten. Die weten in de regel waar de beste landbouwgronden liggen en welke prijzen nog acceptabel zijn. Grote internationale agrarische bedrijven zoals Cargill, verdienen hun geld echter vooral in de handel van landbouwproducten, de logistiek en de productie van levensmiddelen. Het aandeel van de landbouwgrond als beursbezit is minimaal. Particuliere beleggers die azen op grondbezit, kunnen beter uitweiken naar kleine en middelgrote ondernemingen.
Bezit van landbouwgrond niet zonder risico
Hoe belangrijk voldoende bezit aan eigen land voor agrarische bedrijven is, toont het faillissement van het Argentijnse El Tejar aan. Was de onderneming in 2010 nog goed voor 800.000 hectare in Zuid-Amerika, inmiddels zit het bedrijf volledig aan de grond. Sommige delen ervan zijn
insolvent. Probleem van El Tejar was de grote afhankelijkheid van de pachtprijzen. De pachtcontracten trokken in de jaren 2007 tot en met 2009 meer aan dan de prijzen van agrarische grondstoffen en de opbrengsten daalden navenant. In 2011 liet
extreme droogte de velden van El Tejar verdorren. En al die verliezen is het bedrijf niet meer te boven gekomen.
Kan speculatie met voedselbronnen wel?
Sommige critici menen dat bij bovenbedoelde aankopen van landbouwgronden sprake is van ordinaire speculatie met voedselbronnen. Het zou eigenlijk verboden moeten zijn om landbouwgrond voor beleggingsdoeleinden te verwerven. Dat land kan niet meer worden uitgebreid. Integendeel, door uitbreiding van woongebieden en commerciële ruimten verdwijnt elk jaar meer en meer landbouwgrond. Als we op die manier doorgaan, dan komt er een dag dat beleggingsfondsen de prijzen van voedingsmiddelen direct bepalen.
Lees verder