Het microkrediet

Microkrediet is eigenlijk een kleine lening. Met behulp van microkrediet kun je bijvoorbeeld een bedrijf of winkel opstarten. Microkrediet komt voor in Nederland en in het buitenland. In dit artikel meer informatie over microkrediet.

Wat is microkrediet?

In veel ontwikkelingslanden is het erg moeilijk om een lening te krijgen. Vrouwen in ontwikkelingslanden hebben het nog moeilijker dan mannen, vrouwen zijn vaak achtergesteld. Vrouwen kunnen daardoor moeilijk een eigen bedrijfje op zetten. Het geven van geld aan ontwikkelingslanden werkt niet goed, de mensen worden lui en niet geprikkeld om voor zichzelf te zorgen. En als het geld op is dan zitten ze weer met het zelfde probleem. De economie loopt daardoor niet goed. De economie kan ook door andere oorzaken zwak zijn, infrastructuur, onderwijs, of het systeem voor wetten en regels is slecht. Door al deze dingen is het moeilijk om een eigen bedrijf op te zetten. Daarom is in 1974 het microkrediet bedacht.

Microkrediet is een kleine lening aan armen (meestal aan vrouwen in ontwikkelingslanden). De leningen zijn bedoelt om die mensen een kans te geven om een eigen bedrijfje op te starten. Meestal kunnen arme mensen geen geld lenen bij een gewone bank omdat ze geen onderpand of een vast inkomen hebben, ook kosten die leningen in verhouding veel tijd, omdat de arme, kleine ondernemers vaak geen computers hebben. Gewone banken geven vaak ook geen trainingen en goede begeleiding, hierdoor kunnen ze geen maatwerk leveren. Het is heel belangrijk dat je goede begeleiding geeft, de beginnende ondernemer heeft dan door, wat zijn/haar product waard is en weet hoe hij zijn/haar product op de markt moet brengen.
Als je als ‘bank’ microkrediet verstrekt heet dat sociaal bankieren, omdat het je niet om de winst gaat, en je het doet om die mensen verder te helpen . Omdat arme mensen weinig mogelijkheden hebben om een lening te krijgen, doen ze heel erg hun best om het geleende geld terug te betalen. Ze kunnen dan met het geleende geld investeren om bijvoorbeeld een koe, een naaimachine, of een winkeltje te kopen. De grote van het microkrediet ligt tussen de €20 en €500 euro. De rente op de leningen is best wel hoog, ongeveer 20% maar dat is nodig om de kosten te dekken. Meestal moet er wekelijks een deel van het bedrag worden terug betaalt. Ongeveer 75 % van de mensen die een bedrijf opstart door middel van het microkrediet is vrouw. Meestal betalen vrouwen beter terug dan mannen. Zij besteden hun inkomen over het algemeen ook beter dan mannen. De microfinancierings instituten (MFI’s) helpen de ondernemers soms ook met het afzetten van hun producten, vaak op de internationale markt. Ze verkopen de producten vaak als Faire Trade producten.

Kosten

Microfinancieringsinstituten (MFI’s) willen over het algemeen geen verlies maken, maar ook geen hele hoge winst. Het rente percentage is daarom vaak hoog (ongeveer 20%). Het hoge rente percentage wordt veroorzaakt door de kosten. Het verstrekken van een lening in Afrika kost veel meer tijd en geld dan een lening in Europa. Het kost veel tijd om alle klanten persoonlijk te bezoeken en te begeleiden, de klanten wonen over het algemeen in afgelegen krottenwijken. De wekelijkse terugbetaling kost ook veel arbeidsuren, dus geld. Ongeveer 97 tot 99% van de mensen betaalt het geleende geld terug. Dit percentage is hoger dan bij gewone banken. Er zijn verschillende ideeën over, waarom dit zo is. Sommige mensen denk dat het komt doordat de mensen trots zijn op het resultaat en graag nog een lening willen afsluiten om nog meer te kunnen investeren. Er zijn in de afgelopen jaren verschillende vormen van microkrediet ontwikkeld. Er zijn soepelere leningen voor de allerarmsten, ook zijn er iets grotere voor mensen die een bedrijf willen opzetten. Er zijn speciale onderwijsleningen voor ouders met naar schoolgaande kinderen. Als de nood erg hoog is door bijvoorbeeld een natuurramp zijn er soms tijdelijk renteloze leningen mogelijk.

Geschiedenis

Muhammad Yunus is de bedenker en ontwikkelaar van het microkrediet. Hij woont in Bangladesh. Muhammad Yunus heeft economie gestudeerd. Yunus had vele ideeën om de armoede in zijn land te bestrijden. In 1974 is hij begonnen met het bestrijden van armoede tijdens een hongersnood in Bangladesh. Hij ontdekte dat kleine leningen een goed middel waren om een bedrijf op te starten, zodat een arm persoon ook kan overleven. Zijn eerste lening was $27, hij leende dat geld uit aan vrouwen die meubels van bamboe maakten.
In 1976 richte Yunus de Grameen Bank op, om leningen voor arme mensen uit Bangladesh mogelijk te maken. De bank heeft meer dan 5 miljard dollar aan meer dan 5 miljoen leners uitgeleend. De Grameen Bank is een van de grootste microkredietinstellingen ter wereld. De bank gebruikt een systeem dat terugbetaling garandeert. Het systeem van “solidariteitsgroepen’’. De mensen in die groep vragen samen een lening aan. In de groep staan de groepsleden voor elkaar garant. Het voordeel van een groep is dat de mensen elkaar vertrouwen, de bank heeft daardoor een minder risico. Prof. Dr. Muhammad Yunus kreeg op 13 oktober 2006 de Nobelprijs voor Vrede.

Lees verder

• Microkrediet als ontwikkelingshulp en in Nederland