Beleggen in infrastructuur
De vaak verouderde staat van de infrastructuur in de ontwikkelde wereld en de toenemende infrastructuurbehoeften in de ontwikkelingslanden, laat een stijgende kapitaalbehoefte verwachten. In een tijd waarin traditionele financieringsbronnen opdrogen, levert dat kansen op voor beleggers.
Infrastructuur overleefde elke economische neergang
Alle landen groot of klein, staan in de komende decennia voor enorme veranderingen. Factoren zoals veranderende regelgeving,
duurzame energiebronnen, aanspraken van klanten,
infrastructuur en financiën, technologie en onderwijs, het vormen grote uitdagingen voor de toekomst. Ondernemers die dergelijke megatrends voorzien en strategieën ontwikkelen om ermee om te gaan, zullen op korte termijn productiever zijn en meer overlevingskansen hebben.
In onze huidige wereld van snelle veranderingen, moeten landen leren om zich aan de nieuwe toekomst aan te passen. De
financiële crisis van 2008 leidde in veel geïndustrialiseerde landen tot een nieuwe standaardorde met aanhoudend hoge werkloosheid, strengere regelgeving en
lage rente.
Tegelijkertijd manifesteerde zich in economisch, politiek en sociaal opzicht, een vertraging van de groei in de opkomende markten. Het laat zich weliswaar niet exact voorspellen hoe de wereldeconomie zich zal ontwikkelen, maar er is één branche die tot dusver elke economische neergang heeft overleefd: de infrastructuur.
Infrastructuur erg kostenintensief
Infrastructuur wordt op verschillende manieren gedefinieerd, maar meestal verwijst het naar grootschalige openbare systemen, diensten en faciliteiten van een land of regio, als voorwaarde voor een goed functionerende economie. Daartoe behoren:
- transport;
- communicatie;
- watervoorziening;
- energieopwekking;
- energievoorziening;
- afvalbeheer;
- openbare inrichtingen zoals scholen, postkantoren en gevangenissen.
Infrastructuur kenmerkt zich vanwege hoge instapdrempels door aanzienlijke ontwikkelingskosten. In de regel is sprake van langlopende projecten die ook langlopend worden gefinancierd.
Rol van de staat ter discussie
In het verleden werd het als een plicht van de staat beschouwd om infrastructurele voorzieningen ten behoeve van de bevolking te exploiteren. Vandaag de dag staat deze rol in toenemende mate ter discussie, enerzijds vanwege de kosten voor de belastingbetaler en anderzijds omdat men zich kan afvragen of de staat de infrastructuur efficiënter kan inrichten dan private bedrijven. Vanuit het perspectief van de staat, zijn er goede argumenten voor privatisering. Dit heeft ertoe geleid dat de publieke sector zijn taken met betrekking tot infrastructuur steeds meer overhevelt naar de private sector.
Risico en rendement
Het risico- en rendementsprofiel van infrastructurele projecten is afhankelijk van verschillende factoren. In principe zijn infrastructuurprojecten met name dáárom zo aantrekkelijk omdat ze vaak monopolie-achtige kenmerken bezitten. Dit is niet bepaald in het nadeel van beleggers: het geeft een zekere mate van zekerheid in relatie tot de verwachte inkomsten.
Vaak ook bevatten de contracten die de opbrengsten van wereldwijd opererende infrastructuurbedrijven regelen, clausules die het bedrijf toestaan om zijn prijzen aan de inflatie aan te passen. Dát gegeven, in combinatie met een solide klantenkring, maakt de cashflowstromen van veel infrastructurele projecten betrekkelijk onafhankelijk van conjuncturele schommelingen.
Infrastructuur meer in trek dan ooit
Wereldwijde groei en verstedelijking, vooral in ontwikkelingslanden, creëren een ongekende vraag naar nieuwe infrastructuur en alle vormen van energie. Door toenemende regelgeving, de voortdurende groei van de bevolking en zelfbewuste, kritische consumenten ontstaat een enorme behoefte aan investeringen in de infrastructuur. Verouderde voorzieningen moeten worden gerenoveerd en de groei van de bevolking brengt de capaciteit van bestaande systemen aan hun grenzen. Ook drainagesystemen en waterbeheer worden steeds belangrijker en worden geassocieerd met hoge investeringen.
Analisten verwachten een sterke vraag naar infrastructurele voorzieningen. Verstedelijking en modernisering zijn voor hen de belangrijkste mondiale aanjagers van de groei in de sector infrastructuur.