Gedragscode Hypothecaire Financieringen

Wie bij aankoop van een huis een hypothecaire financiering nodig heeft, laat doorgaans eerst berekenen wat hij kan lenen. Kredietverstrekkers horen tegenwoordig bij die berekening een Gedragscode Hypothecaire Financieringen (GHF) toe te passen. Dat is een reeks maatregelen van De Nederlandse Vereniging van Banken die tot doel heeft om de consument te beschermen tegen te hoge hypotheekschulden. Wat houdt de gedragscode concreet in?

Hypothecaire financiering en overkreditering

Een behoorlijk onderdak geldt binnen onze maatschappij als een van de basisbehoeften. De doorgaans langlopende financiële verplichtingen die inherent zijn aan het bezit van een eigen huis, vormen vaak een fikse aanslag op het beschikbare budget van gezinnen. Om overkreditering en betalingsachterstanden tegen te gaan, gelden binnen de financiële wereld sedert enige jaren nadere voorschriften voor hypothecaire financieringen.

Wat is de Gedragscode Hypothecaire Financieringen

Enerzijds willen banken graag kredieten verkopen, anderzijds heeft men er uiteraard alle belang bij dat die kredieten voor de klant op een verantwoorde wijze tot stand komen. Een bank schiet er niets mee op als de klant zijn maandlasten na enige tijd niet meer kan opbrengen. Dat resulteert niet zelden in een restschuld die vaak als oninbaar afgeboekt moet worden.

Om die reden, maar ook ter bescherming van de consument, werd in 2008 door de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) een Gedragscode Hypothecaire Financieringen in het leven geroepen. Banken dienen deze gedragscode onder meer toe te passen bij de bepaling van het maximale hypotheekbedrag en het gedeelte dat men ten hoogste aflossingsvrij mag verstrekken.

Het bepalen van de maximale hypotheek

Feit is dat hypotheken met een korte rentevaste periode doorgaans een lagere rente kennen dan hypotheken met een lange rentevaste periode, wat mogelijkheden biedt om een hogere lening af te sluiten. Om te verhinderen dat sterke rentestijgingen zullen leiden tot te hoge maandlasten, verplicht de Gedragscode aan banken om een zogenaamde GHF-toetsrente te hanteren. Bovendien staat de gedragscode met ingang van 1 augustus 2011 geen hoger hypotheekbedrag toe dan 110% van de woningwaarde.

Aflossingsvrije hypotheek aan banden

De aflossingsvrije hypotheek was de voorbije jaren een hypotheekvorm die erg in trek was omdat die in staat stelde om maximaal te profiteren van de fiscale renteaftrek. Maar aflossingsvrij houdt niet in dat men nooit hoeft af te lossen. Aan het einde van de looptijd heeft men de keus:

• ofwel je huis verkopen en daaruit de hypotheekschuld voldoen;
• ofwel een nieuwe hypothecaire lening aangaan.

Eveneens vanaf 1 augustus 2011 geldt conform de gedragscode dat het aflossingsvrije gedeelte van een hypothecaire lening ten hoogste 50% van de woningwaarde mag bedragen. Daarmee voorkomt men dat mensen aan het eind van de looptijd onvoldoende middelen hebben om deze af te losssen.

Is de gedragscode bindend voor partijen?

Het is hypotheekinstellingen toegestaan om van de Gedragscode af te wijken en eigen verstrekkingsnormen te hanteren. Wel moet dan uitdrukkelijk op die afwijking en de mogelijke konsekwenties daarvan worden geattendeerd.

Denkbaar is bijvoorbeeld de situatie dat banken tot een hogere hypotheek bereid zijn als de klant kan aantonen dat zijn salaris in de toekomst flink zal toenemen. In zo’n geval dient niet alleen de kredietverstrekker zijn afwijkend kredietbesluit uitvoerig te beargumenteren, ook moet de klant schriftelijk verklaren ervan op de hoogte te zijn dat hij meer leent dan op basis van zijn actuele inkomensgegevens eigenlijk verantwoord is.