Schuldhulpverlening: zorgverzekeraar en belasting gaan voor

Mensen die er zelf niet meer uit komen qua financiën kunnen een beroep doen op de schuldhulpverlening. Voor schuldhulpverlening moet iemand een grote achterstand met betalingen hebben en niet weten hoe hij of zij die problemen weer op kan lossen. Eenvoudiger wordt die schuldhulpverlening overigens niet, want als één partij niet mee wil doen gaat het hele feest niet door. Bovendien gaan de Belastingdienst en de zorgverzekeraar altijd voor bij schuldhulpverlening.

Steeds meer mensen doen een beroep op schuldhulpverlening

Steeds meer mensen moeten een beroep doen op schuldhulpverlening. Te eenvoudig worden allerlei zaken afgesloten. Meerdere dure telefoonabonnementen, persoonlijke leningen die bij verschillende instellingen uitstaan en hoge rentes vragen zijn vaak de reden dat al die lasten niet meer bekostigd kunnen worden. In 2009 maakten tussen de 55.000 en 60.000 mensen gebruik van schuldhulpverlening.

Schuldhulpverlening: Veel verschillende schulden en partijen die hun geld willen zien

Schuldeisers willen vaak gewoon het geld zien dat hen toekomst. Bovendien hebben veel mensen zoveel schulden bij zoveel verschillende partijen dat het niet eenvoudig is om dat allemaal op een rijtje te krijgen. Als bovendien één van de partijen loonbeslag legt (een deel van het loon wordt dan ingevorderd zodat de schuldeiser op die manier zijn geld krijgt) vinden de andere schuldeisende partijen dat vaak oneerlijk. Vaak haken er dan af en dat betekent dat de schuldhulpverlening niet doorgaat. Alle partijen moeten het namelijk eens zijn met de regeling waarbij iemand gedurende meestal 3 jaar een vast bedrag per maand afdraagt waarvan de schuldeisers dan worden betaald. Dit betekent voor de partij die nog geld moet krijgen wel een aderlating, want het hele bedrag wordt op die manier nooit voldaan. Maar er komt in ieder geval wel iets en dat is altijd beter dan niets.

Extra rechten voor Belastingdienst en zorgverzekeraars bij schulden

De Nederlandse overheid heeft in 2009 bepaalde schuldeisers het recht gegeven op voorrang. Achterstallige rekeningen voor de zorgverzekering worden bijvoorbeeld nadat er 6 maanden niet is betaald direct geïnd bij de partij die moet betalen. Daar komt dan ook nog eens een boete bovenop van 30 euro. Meer dan 300.000 mensen hebben al langer dan een half jaar hun premie niet betaald, dus zij worden op deze manier dan direct aangepakt. Ook de belastingdienst heeft voorrang boven alle andere schuldeisers. De Belasting mag namelijk tot drie keer toe duizend euro afschrijven van de rekening van mensen met schulden. Dat betekent in veel gevallen dat er geen geld meer overblijft voor de gewone dagelijkse zaken. Mensen die een schuld hebben bij de Belasting moeten daar echter wel rekening mee houden. Overigens is wel afgesproken dat de Belastingdienst bij het automatisch innen van de schulden rekening houdt met de leefsituatie van degene waarbij het geld wordt teruggehaald. Of de praktijk dit ook zal uitwijzen, moet echter nog bewezen worden.

Andere schuldeisers claimen hun rechten

Zorgverzekeringen en de Belastingdienst hebben dus al voorrang bij het terugbetalen van schulden. Maar ook andere schuldeisers worden steeds moeilijker en strenger, vooral omdat zij ook zien dat deze twee organen er vaak met “hun”geld vandoor gaat. Zij leggen daarom vaak beslag op het loon en dat betekent dat een groot deel van wat er maandelijks binnenkomt direct door wordt gesluisd naar de partij die het loonbeslag heeft aangevraagd. Bovendien is bewezen dat mensen met schulden vaak bij heel veel verschillende partijen schulden hebben en de deurwaarders de deur dus bijna letterlijk plat lopen.

Mensen met schuld: vaak mensen met een laagbetaalde baan

Mensen met schulden zijn bovendien in de meeste gevallen mensen met een laagbetaalde baan. Doordat ze op een gegeven moment door de bomen het bos niet meer zien, gaan ze vaak nog meer verplichtingen aan om het ene gat met het andere te stoppen en dat levert nog veel meer problemen op. Opvallend is dat mensen met een uitkering veel minder vaak schulden maken.