Euro, herdenkingsmunt en verzamelmunt
Vele jaren waren Nederlanders gewend aan de letter f met daar achter een getal van een wisselend aantal cijfers gevolgd door een komma en nog twee cijfers. Gewoon de aanduiding voor wat iets kostte of een bedrag dat moest worden overgemaakt. In januari 2002 veranderde dat en kwam er een vreemd symbool voor in de plaats namelijk €. De euro was geboren met alle problemen van dien. Jarenlang een bepaald systeem gewend gaf de invoering van de euro in eerste instantie veel rekenwerk omdat nagenoeg iedereen wilde omrekenen naar de oude vertrouwde gulden.
Keuze van de naam euro
In eerste instantie was het de bedoeling dat de Europese munt ecu zou gaan heten wat een afkorting is van European Currency Unit en tevens ooit de naam was van een Franse munt (écu wat schild betekent). Aangezien in Duitsland de letter u als oe wordt uitgesproken zou de ecu in Duitsland klinken als ekoe wat een belachelijke klank werd gevonden. Op voorstel van Gemain Pirlot (een Belgische leraar Frans en geschiedenis) werd op het laatste moment gekozen voor de naam euro.
Ontwerpers biljetten en munten
De euro heeft vijftien coupures waarvan acht euromunten en zeven eurobankbiljetten. De munten hebben een Europese platte zijde en een die door het land zelf mag worden ingevuld. De Europese zijde is ontworpen door de Belg Luc Luycx als medewerker van de Koninklijke Munt van België. Op de nationale zijde van de eerste munten van Nederland staat de toenmalige koningin Beatrix afgebeeld naar een ontwerp van Bruno Ninaber van Eijben. De eurobankbiljetten zijn in alle landen hetzelfde. De officiële
ISO-code van de euro is EUR.
Euro zoals gulden geen meervoudsvormen
Op de munten en biljetten staan geen meervoudsvormen. Die meervoudsvormen zijn in de verschillende talen allemaal anders en zouden euros, euro's, eurot, euroer enz. opleveren. Op die manier zou onderscheid worden gemaakt tussen de munten en biljetten uit de verschillende landen en dat was niet de bedoeling. Overigens heeft Nederland nooit een meervoudsvorm gekend en zo was honderd gulden bijvoorbeeld niet honderd guldens.
Munten slaan en distributie door bank
In Nederland worden
munten gemaakt door de KNM (Koninklijke Nederlandse Munt) die in Utrecht is gehuisvest. Voor het vervaardigen van munten staat de KNM onder verantwoordelijkheid van het ministerie van Financiën. De distributie van de munten wordt verzorgd door banken en particuliere waardevervoerders. Door De Nederlandsche Bank wordt een nooddepot aangehouden waar tijdelijke overschotten kunnen worden gestort en waar tekorten kunnen worden opgenomen.
Speciale euromunten
Naast de gewone betaalmunten zijn er ook speciale euromunten in omloop ter herdenking van een feit of voor verzamelaars. De herdenkingsmunten kunnen aangewend worden voor betaling in het hele eurogebied en de verzamelmunten alleen in het land waar ze worden uitgegeven.
Herdenkingsmunt
Een herdenkingsmunt mag één keer per jaar door een land worden uitgegeven. Op de nationale zijde van de munt staat de herinnering aan de gebeurtenis. De eerste euro herdenkingsmunt werd uitgegeven door Griekenland in 2004 ter herinnering aan de Olympische Spelen. In Nederland verscheen de eerste herdenkingsmunt in 2007 ter gelegenheid van het vijftigjarig Verdrag van Rome.
Verzamelmunt
Verzamelmunten hebben meestal een waarde van vijf of tien euro. Ze worden in verschillende kwaliteiten gemaakt. Bij het vervaardigen in
goud zijn ze alleen te koop voor een hoger bedrag dan de waarde die op de munt vermeld staat.
Bankbiljetten van guldens nog inwisselbaar
Hoewel de euro al geruime tijd betaalmiddel is kunnen oude bankbiljetten van guldens nog tot 1 januari 2032 worden ingewisseld bij de kantoren van de
De Nederlandsche Bank. De munten zijn niet meer inwisselbaar.
Lees verder