Toekomst van assurantietussenpersonen is onzeker

De bemiddelaars in verzekeringen en hypotheken hebben gouden tijden beleefd, maar daar is abrupt een einde aan gekomen doordat openbaar is geworden wat hun verdiensten waren. Ze hebben jarenlang grote bedragen aan provisies kunnen opstrijken, waarvan de rekening bij de klant lag. De laatste jaren voor de kredietcrisis die in 2008 begon, kwamen er steeds meer zelfstandige bemiddelaars en verzekeringsadviseurs. Een zelfstandige hypotheekbemiddelaar hoefde maandelijks slechts een paar hypotheken af te sluiten om een riant inkomen binnen te slepen. Dit werd mede veroorzaakt door de onderlinge concurrentiestrijd tussen banken en verzekeraars. Om de tussenpersonen zover te krijgen om zoveel mogelijk polissen en hypotheken onder te brengen, werden de vergoedingen steeds hoger. De ommekeer kwam toen de praktijken van de DSB Bank aan het licht kwam en door de woekerpolisaffaire.

DSB Bank als bemiddelaar

De DSB Bank had het hoofdkantoor in Wognum en regionaal hadden ze kantoren waar klanten werden ontvangen. De klanten werden gelokt met lage rentes voor de hypotheken en leningen, maar gingen de deur aan met een tijdelijke lage rente en veel onzinnige verzekeringen gekoppeld aan de leenovereenkomst. Er werden polissen gesloten waar maar liefst 80 procent provisie op zat. Haar praktijken zijn mede de reden geweest voor het faillissement van het bedrijf

Tussenpersonen verdienden goed met de woekerpolissen

De tussenpersonen deden de schadeverzekeringen erbij, maar het ging om de levensverzekeringen. Er werden kapitaalverzekeringen gesloten, waarbij het geld belegd zou gaan worden in aandelen. Waar in die tijd weinig aandacht aan werd geschonken waren de hoge kosten die in de polis verwerkt waren, om de provisies te kunnen betalen.

Voor de klant was die ook niet inzichtelijk want er werd uitgegaan van indicatieve waarden van de polissen op de einddatum. In de polissen werd gesteld: “Uitgaande van een rendement van..”. Er werden hoge rendementen aangehouden om te kunnen laten zien hoe hoog het bedrag van de uitkering kon worden op de einddatum.

Afsluiten van spaarpolissen

De bemiddelaars hebben in het verleden ook goed verdiend aan de fiscaal gunstige spaarpolissen. Deze polissen werden voor een periode van minimaal 15 jaar afgesloten. De uitkering was belastingvrij en hierdoor werden veel mensen gestimuleerd om een dergelijke polis af te sluiten. Deze polissen zijn veel verkocht als spaarplan voor jonge kinderen. Met de opbrengst uit de polissen kon het kind gaan studeren. Door een wijziging in het belastingstelsel is het fiscale voordeel weggevallen. Het is nu aantrekkelijker om gewoon op een spaarrekening te sparen.

Bemiddelaars hebben goed verdiend aan lijfrentepolissen

In de gouden tijden voor de bemiddelaars, waren de lijfrentepolissen niet aan te slepen. Met duizenden guldens gingen de klanten naar de plaatselijke adviseur om een lijfrenteverzekering af te sluiten. Ook hier heeft de overheid ingegrepen. Het is niet meer mogelijk om jaarlijks duizenden euro’s te storten en van de inkomstenbelasting af te trekken. Storten is uitsluitend mogelijk bij een aantoonbaar pensioentekort.

Wat is de toekomst van de assurantietussenpersonen?

De provisies die zij ontvangen staan nu helemaal ter discussie. Eigenlijk zouden ze allemaal over moeten naar een tarief per uur, maar zijn de klanten bereid om geld te betalen voor advies? Waarschijnlijk gaan ze dan alleen nog naar een tussenpersoon voor de ingewikkelde producten, zoals een hypotheek. De overige verzekeringen kunnen ze rechtstreeks onderbrengen bij een verzekeraar. Voor een hypotheek kunnen ze ook terecht bij de plaatselijke bank. Kortom de assurantietussenpersonen hebben het moeilijk.