Eerst sparen of lenen als geld voor een aankoop ontbreekt

Een dilemma, eerst sparen of lenen als je het geld voor een aankoop niet hebt. Kan aanschaf nog even wachten dan ligt sparen voor de hand. Maar gaat de tv of wasmachine plotseling stuk dan is lenen onvermijdelijk. Maar de gang naar de bank moet met overleg plaats vinden.

We lenen liever dan we sparen

Lenen doen we liever dan sparen want we leven nu eenmaal in een consumptie- en afgunstmaatschappij waarin iedereen meteen wil hebben wat de buurman heeft. En als het kan nog groter, mooier en duurder.

Maar niet iedereen heeft die instelling. Gelukkig zijn er nog ijverige "doelspaarders", mensen die het liefst met een grote boog om het woord krediet heen zouden lopen. Ook de schrijver van dit stukje behoort tot die mensen. Maar in geen geval mag hier de indruk ontstaan dat men absoluut tegen elke vorm van financiering moet zijn!

Ongetwijfeld zijn er veel situaties denkbaar in het leven van een "gewone burger" (dus zonder mega-erfenis, bankroof, drugshandel en dergelijke), die de opname van een lening volstrekt rechtvaardigen:

• de aankoop van een eigen huis;
• de verwerving van bouwgrond;
• renovatie van de woning;
• energiebesparende maatregelen;
• de betaling van begrafeniskosten;
• de investering in een eigen zaak;
• ondersteuning aan kinderen;
• omzetting van dure debetstanden in een doorlopend krediet];
• en nog veel meer.

Eerst sparen of lenen?

Vraagtekens moet men evenwel plaatsen bij de onhebbelijke gewoonte om elke willekeurige zaak meteen te willen hebben en om het bezit daarvan met krediet te financieren. Daarbij valt te denken aan:

• wasmachine;
• mobiele telefoon;
• flat screen TV;
• DVD-speler;
• vakantie;
• afwasmachine;
• de aankoop van aandelen (niet erg slim!);
• zwembad;
• een nieuwe auto;
• enzovoort.

Moeten deze aankopen, die slechts zelden als investering kunnen worden aangemerkt, nu werkelijk met een lening, of erger, met een duurbetaalde roodstand worden gefinancierd? Is het nodig dat men zich op die manier langzaam maar zeker afhankelijk maakt van banken en werkgevers? Zou het niet mogelijk zijn om die € 500 - al op voorhand te sparen of tot de 13e maand te wachten? En is het verantwoord voor iemand van 18 jaar die net zijn rijbewijs heeft behaald om zich al een nieuwe BMW met 150 pk te veroorloven, die niet alleen de helft van zijn salaris opslokt maar ook zijn leven of gezondheid in gevaar brengt? Zelfs een doorgaans liberaal denkend iemand ziet hier grenzen.

Persoonlijke kredietlimiet

Waar zijn persoonlijke "kredietlimiet" ligt, moet iedereen natuurlijk zelf bepalen. Een met krediet gefinancierde vakantie die de zo hoognodige ontspanning biedt, is uiteraard van veel meer waarde dan de enkele euro's debetrente voor een kleine, kortdurende roodstand. En de lening voor een auto die men absoluut nodig heeft voor een nieuwe baan, kan een waardevolle investering voor een schuldenvrije toekomst zijn. Het hoeft niet meteen een nieuwe auto, een benzineslurper of een fiscale veelvraat te zijn... Maar behoud in ieder geval het overzicht over uw financiën en daarmee ook zelf de regie daarover. En neem bijtijds maatregelen om financieel onafhankelijk te zijn.