Geld besparen: let op de valutadagen bij uw bank!

Een dagje shoppen en voor u het weet staat uw zichtrekening in het ‘rood’. Hoever kan u gaan? Maar vooral: wat kost u dat? Een aantal begrippen zoals kasreserve, revolving krediet, budgetreserve, creditrente en debetrente worden hier verder toegelicht.

Kasreserve

Aan de meeste zichtrekeningen is automatisch een zogenaamde ‘kasreserve’ gekoppeld. Dat wil zeggen dat uw rekeningsaldo onder nul kan gaan wanneer uw rekeningstand ontoereikend is. Dergelijk kaskrediet is evenwel aan enkele beperkingen onderhevig. Eerst en vooral kan u nooit dieper gaan dan de limiet die door uw bankier werd vooropgesteld. De maximum limiet die de bank mag toestaan bedraagt hier 1.249 euro. Bovendien bent u verplicht het negatief saldo binnen de drie maanden weer aan te zuiveren (al is het maar voor één dag).

Deze beperkingen heeft u niet wanneer u over een zogenaamd revolving krediet beschikt. Dat is een krediet gekoppeld aan een kredietkaart (bijvoorbeeld Visa, Eurocard,...). Heeft uw bank u zo’n revolving krediet toegestaan, dan hoeft u de uitgaven die u heeft verricht met uw kredietkaart niet meteen te vereffenen bij de ontvangst van uw maandelijkse uitgavenstaat, maar mag u de terugbetaling vooruitschuiven in de tijd. Een minimale terugbetaling van 10 procent is bij de eerste afrekening weliswaar verplicht, maar het resterende bedrag betaalt u later terug, wanneer het u past (minstens 5 procent per maand). Zo’n revolving krediet is evenwel niet bij alle banken mogelijk.

Een soortgelijke budgetreserve kan u bij de meeste banken ook aanvragen los van uw kredietkaart. Wordt uw aanvraag goedgekeurd, dan krijgt u een voorafbepaalde budgetreserve ter beschikking die u opneemt wanneer u wil. Elke maand moet u minstens l /24ste van het opgenomen saldo terugbetalen, zodat u na twee jaar de rekening volledig heeft vereffend.

Duur

Deze drie kredietvormen hebben met elkaar gemeen dat ze bijzonder duur zijn. Zelfs bij de relatief lage rentevoeten van de laatste jaren lag de debetrente- want zo heet de rente die op zo’n kasreserve wordt aangerekend - bij de meeste banken nog tussen de 13 en 16 procent. Sinds enige tijd mag de debetrente voor iemand die gebruik maakt van de kasfaciliteit van zijn zichtrekening (tot maximum l .249 euro) evenwel nog maximum 14 procent bedragen. Dat maximumtarief geldt niet voor de bijkomende budgetreserves, consumentenkredieten en revolving kredieten die kunnen worden toegestaan, al dan niet in het verlengde van een kredietkaart.

Laat ons ter illustratie even narekenen hoeveel het u kost wanneer u gedurende 5 dagen 500 euro ‘onder nul’ staat bij een debetrente van 14 procent. Het eenvoudigst kan u dat als volgt berekenen: stel eventjes dat u gedurende een volledig jaar 500 euro ‘onder nul’ zou staan. Dan zou u 14 procent maal 500 euro aan interesten moeten betalen, of 70 euro (500 euro x 0,14). U staat echter slechts 5 dagen ‘in het rood’. U moet het bedrag van 70 euro dus delen door 360 dagen (om één of andere reden werken banken met jaren van 360 dagen) en weer vermenigvuldigen met 5 dagen. Dat maakt dat u 0,97 euro aan interest moet betalen.

Valutadagen

Dat u moet betalen als u geld leent, lijkt logisch. Maar zelfs als u in werkelijkheid nooit ‘in het rood’ komt, kan het gebeuren dat u debetrente moet betalen. Dat heeft te maken met de valutadagen waarmee de banken werken. Wanneer u geld stort op uw zichtrekening begint uw geld pas rente op te brengen vanaf de volgende werkdag. Haalt u daarentegen geld af, dan brengt het al vanaf de vorige werkdag niets meer op. Dat is het systeem dat nog altijd vele banken toepassen bij geldstortingen en afhalingen die niet elektronisch worden doorgegeven, zoals overschrijvingen die u binnenbrengt op papier, geldstortingen en -afhalingen aan het loket, enzovoort. Stort u op zo’n manier geld op een ‘lege’ rekening, dat u dezelfde dag alweer laat overschrijven naar een andere rekening, dan heeft u voor de bank dus twee dagen ‘in het rood’ gestaan. Voor elektronische geldbewegingen zijn de banken door de zogenaamde wet Poty sinds 1999 echter verplicht dagvalutering toe te passen. Uw geldverrichtingen zoveel mogelijk elektronisch doorgeven, voorkomt dus dat u teveel debetrente betaalt.

Creditrente

De torenhoge debetrentevoeten maken dat heel wat mensen hieraan elk jaar aardig wat geld kwijt zijn. Tel daarbij dat de creditrente op een zichtrekening bijzonder laag ligt, en de eindbalans slaat maar al te vaak over in het voordeel van de bank. Het geld dat op uw zichtrekening staat, brengt bij de meeste banken immers slechts 0,5 procent per jaar jaar op, maar gaat u onder nul op uw rekening, dan betaalt u zoals gezegd ongeveer 14 procent per jaar. Of met andere woorden: interest die u moet betalen wanneer u een dag in het rood gaat, ligt ongeveer dertig maal zo hoog als de interest die u krijgt op een ‘zwart’ saldo. Gaat u eventjes onder nul dan moet u dus dertig keer zo lang eenzelfde positief saldo aanhouden op uw rekening om de betaalde interest terug te krijgen.

Door rekening te houden met deze handelswijze van de banken kan u de kosten die daaruit voortvloeien enigszins beperken. Stort u geld met de bedoeling het meteen over te schrijven naar een andere rekening stel de overschrijving dan liever enkele dagen uit. Vul op het formulier de memodatum in zodat de bank weet wanneer de overschrijving moet worden uitgevoerd. Of voer de transactie zelf uit via een elektronisch bankloket of uw telefoon. In dat geval is de valutadatum immers dezelfde als de datum van de transactie.