Aan staatsleningen kleven risico’s

In het verleden werden staatsleningen gezien als veilige investeringen. Inmiddels weten wij dat er ook risico’s kleven aan leningen aan overheden. Beleggers die het te lopen risico willen beperken, kunnen kiezen voor staatsleningen (=staatsobligaties). Het rendement is bij deze investeringen laag, maar dat geldt ook voor het risico. De risico’s van staatsleningen zijn onder te verdelen in vier verschillende risico’s, namelijk liquiditeitsrisico, renterisico, kredietrisico en valutarisico. Deze risico’s zullen wij nader toelichten in dit artikel.

Liquiditeitsrisico van staatsleningen

Dit is het risico dat de betreffende staatslening niet tegen een redelijke prijs doorverkocht kan worden. Dit is bijvoorbeeld het geval als er onvoldoende vraag is naar staatsleningen van een bepaald land.

Renterisico van staatsleningen

Het renterisico is het risico dat de staatslening minder waard gaat worden doordat de rente stijgt. Een staatslening met een hogere rentevergoeding in vergelijking met de marktrente, zorgt ervoor dat de staatslening meer waard gaat worden. Bij een stijgende marktrente, zal de staatslening minder waard zijn.

Kredietrisico van staatsleningen

Dit is het risico dat de overheid niet aan zijn betalingsverplichtingen kan voldoen. Zij zijn dan niet in staat om de rentevergoeding te verstrekken of op einddatum het geleende geld terug te betalen. In het verleden werd dit risico vaak genegeerd, maar sinds 2011 zijn beleggers zich gaan beseffen dat er toch de nodige risico’s kleven aan staatsobligaties.

Hoe wordt de kredietwaardigheid gemeten?

Individuen kunnen moeilijk een inschatting maken van de kredietwaardigheid van overheden. De kredietwaardigheid wordt inzichtelijk gemaakt door partijen als Standard & Poors, Fitch en Moody’s. Deze instellingen geven rapportcijfers om een indruk te geven van de kredietwaardigheid van onder andere overheden. De hoogste rating die behaald kan worden is “AAA”. Een lagere kredietwaardigheid resulteert over het algemeen in een hogere rente.

Risico’s proberen te ontlopen

De beleggers die zo weinig mogelijk risico willen lopen, kunnen het beste kiezen voor staatsleningen met de hoogst mogelijke rating. Een nadeel is echter dat de rentevergoeding ook lager is in vergelijking met staatsleningen van overheden met een lagere kredietwaardigheid.

Valutarisico van staatsleningen

In het geval er geïnvesteerd gaat worden in staatsleningen die niet in euro’s genoteerd zijn, loopt de belegger ook nog het risico van schommelingen van de waarde van de euro en de munteenheid waarin de staatsleningen worden uitgedrukt.

Beleggen is risico’s lopen

Iedereen probeert een zo hoog mogelijke rente te ontvangen op hun geld. Een ondernemer investeert in zijn onderneming met de gedachte om een hoog rendement te maken op het geïnvesteerde bedrag. Op zo’n manier gaat het ook met investeringen in staatsleningen. In 2011 dreigde een faillissement van Griekenland. Dit kwam ook tot uitdrukking in de hoogte van de rente die verstrekt werden op de Griekse staatsleningen.

Hoog rendement zonder risico’s is onmogelijk

In het verleden werden door dubieuze partijen investeringsmogelijkheden geboden met een gegarandeerde rente van 12 procent. Het ging hierbij vaak om investeringen in boomplantages of onroerend goed in vakantiegebieden. In de praktijk bleek echter dat veel investeerders hun geïnvesteerde geld zelfs niet terugkregen.

U moet zich altijd realiseren dat een hoog rendement zonder risico, onmogelijk is. Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, is het vaak ook niet waar.