De volatiliteit van de Chinese beurs

Naast de Amerikaanse aandelenbeurs is de beurs van China (Shanghai) ook één van ’s werelds grootste beurzen. De Chinese beurs verschilt nogal met andere beursindices. Zo is de beurs in Shanghai veel volatieler dan andere, meer mature aandelenmarkten. Chinese aandelenmarkten kunnen af en toe schommelingen maken van meer dan 10%, en dit zelfs op enkele uren. Op deze manier kunnen “daytraders” of “dagjeskopers” snel heel snel rijk worden, maar kan er ook op enkele uren tijd honderden miljarden euro verloren gaan, zonder een echte specifieke reden. Op de beurs van China kan het er soms hard aan toe gaan.

De Chinese beurs in Shanghai

De Shanghai Stock Exchange, of afgekort de SSE is de naam van de Chinese beurs die gevestigd is in Shanghai. Het is de grootste beurs in de volksrepubliek China. De eerste effecten werden verhandeld op 19 december 1990. De toezichthouder of beurswaakhond is de China Securities Regulatory Commission (CSRC). De andere aandelenbeurs in China is gevestigd in Shenzen. Op de beurs van Shanghai staan A-aandelen en B-aandelen genoteerd. A-aandelen zijn er enkel voor Chinese beleggers. Buitenlanders handelen in B-aandelen. Kenmerkend is ook dat de A-aandelen zijn uitgezet in de Chinese munt renminbi en de B-aandelen worden uitgedrukt in Amerikaanse dollars. De obligatiemarkt in China is veel minder ontwikkeld dan de aandelenmarkt. In 1991 publiceerde de SSE de eerste aandelenindices, de SSE Composite Index waarin alle aandelen vervat zijn. Daarnaast was er ook nog de SSE 30 Index met de top 30 van de aandelen. In 2002 werd de SSE 30 Index vervangen door de SSE 180 Index. In deze index worden de 180 grootste aandelen vertegenwoordigd, op basis van liquiditeit en marktkapitalisatie (aantal uitstaande aandelen vermenigvuldigd met de prijs per aandeel). De SSE Compositie Index en de SSE 180 Index worden gebruikt als graadmeter voor de ontwikkeling van de aandelenkoersen in China.

Oorzaken van een volatiele markt

Er zijn een aantal oorzaken waarom de aandelenmarkten in China veel volatieler zijn dan de Amerikaanse of Europese indexen. Een eerste oorzaak is dat 80% tot 90% van alle handel in Chinese aandelen wordt gedreven door particuliere beleggers. Het is in China zeer trendy om een effectenportefeuille te openen en op deze manier een graantje mee te pikken van de mogelijke beurshausse. Vele Chinese beleggers kopen dan ook aandelen aan de vleet, zonder enige kennis van zaken of financieel advies. Bij goed nieuws over de markt of een bedrijf koopt iedereen massaal in, met koersstijgingen als gevolg. Bij slecht nieuws is de particuliere belegger een echt kuddedier. Als één iemand verkoopt, dan begint iedereen te verkopen. Het jojo-effect kan zo in werking treden.. Een tweede oorzaak is dat de Chinese markten gereguleerd worden door de overheid. Er wordt meer invloed uitgeoefend op de effectenmarkt en de regelgeving voor banken dan dat er aandacht is voor het monetaire beleid. Een derde oorzaak is de rol van de staatsmedia in China. Door allerhande artikels en berichtgevingen te lezen, die open staan voor interpretatie, trachten beleggers een gokje te wagen met als gevolg dat de aandelen op korte termijn fors kunnen stijgen of dalen. Een laatste oorzaak zijn de beursgangen van bedrijven. Deze kunnen ook een invloed hebben op de schommeling van de aandelenbeurzen. Het is de overheid die controleert hoeveel beursgangen er maandelijks moeten zijn. Een nieuwe beursgang gaat vaak gepaard met forse aankopen bij de particuliere belegger. Investeerders trekken bij een beursgang grote bedragen uit bestaande aandelenposities terug, om nieuwe goede posities in te nemen bij de nieuwe bedrijven op de beurs. Op deze manier wordt de volatiliteit aangewakkerd op de Chinese beurs.

Gevaar van een Chinese beurscrash

Door de volatiliteit van de Chinese beurs bestaat er uiteraard ook een kans op een flinke beurscrash. Het gevaar voor een wereldwijde impact van een crash op de wereldeconomie is eerder gering. De meeste economen maken zich er dan ook geen zorgen om. Tijdens de vastgoedcrisis eind 2008 in de Verenigde Staten was de situatie veel erger. Iedere grootbank had immers geïnvesteerd in de Amerikaanse vastgoedmarkt. De financiële wereld is echter niet aanwezig op de lokale Chinese beurzen. De Chinese beurs staat ook quasi volledig los van de reële Chinese economie. China is al een tiental jaar lang de kampioen van de economische groei, maar toch kwam er niet echt een verandering in de koersen van de aandelen. Je kan dus stellen dat de economie losstaat van de beurs. Uiteraard wordt de Chinese beurs nauw in het oog gehouden door economen, maar de malaise rond Griekenland (Grexit) medio 2015 wordt door economen belangrijker geacht voor een impact op de wereldeconomie.

Volatiliteit Chinese beurs: kansen op koopjes

Een grote volatiliteit van de aandelenbeurzen is er altijd al geweest in de groeilanden. Ook in China wordt de volatiliteit voornamelijk gedreven door paniek en niet op basis van fundamenten. Ondanks de hoogtes en laagtes kan men blijven spreken van een gunstige waardering van de aandelen. China groeit weliswaar sinds 2011 niet meer met dubbele cijfers, maar het groeitempo tussen de 6 à 8% in 2015 mag wel gezien worden. De groei is dan ook drie keer zo groot als in de ontwikkelde landen zoals de Verenigde Staten of Europa. De mindere groei is te wijten aan enkele belangrijke transformaties binnen de Chinese economie. Met een beetje kennis van zaken is het dus best interessant om anno 2015, na een flinke koersduik, aandelen van bepaalde bedrijven op te pikken.