Bankgeheim in het buitenland

Het bankgeheim is ontstaan in Zwitserland. Het stamt uit 1934. Mensen maken er vooral gebruik van om geld dat zij verduisterd hebben en/of waarover zij geen belasting willen betalen te stallen bij een bank. De bank verstrekt deze gegevens niet aan derden. De laatste jaren staat het bankgeheim wel onder druk en zullen banken in onder andere Zwitserland en Luxemburg daar mee stoppen. Dit veroorzaakt paniek bij spaarders. Het bankgeheim is een principe binnen de bankwereld. Als banken zeggen dat zij het bankgeheim kennen, dan geven zij daarmee aan dat zij de persoonlijke informatie van hun klanten geheim houden. Dit kan door middel van genummerde bankaccounts die niet op naam staan. Het bankgeheim kent haar oorsprong in Zwitserland. Daar werd het in 1934 ingevoerd. Veel (Joodse) vluchtelingen en overheden maakte gebruik van deze mogelijkheid om hun geld daar te stallen. Het verschijnsel bankgeheim heeft een slechte naam gekregen doordat veel particulieren gebruik hebben gemaakt van deze mogelijkheid om illegaal verdiend geld, bijvoorbeeld door georganiseerde misdaad, weg te zetten op een bankrekening zodat ze er geen belasting over hoeven te betalen.

Bankgeheim bij banken

Particulieren kunnen verschillende redenen hebben om gebruik te maken van het bankgeheim. Meestal gebeurt om geen belasting te hoeven betalen over inkomsten. Een andere reden waarom het geld kan worden weggezet is om dat het gaat om verduisterd geld, bijvoorbeeld in het geval van een bankoverval. Ook kunnen mensen het geld daar wegzetten omdat zij in aandelen willen handelen. Niet elke werkgever laat zijn werkgevers namelijk handelen in aandelen omdat belangenverstrengeling soms makkelijk zou kunnen optreden.

Welke landen kennen het bankgeheim?

Banken die het bankgeheim kennen mogen geen privacy-gevoelige informatie delen met derden, zoals belastingdiensten en buitenlandse overheden. In Zwitserland kan dit alleen met instemming van een Zwitserse rechter. In het geval van een ernstig delict is het banken ook toegestaan om zelf rekeningen te blokkeren. Dat kan bijvoorbeeld zijn met het doel van het identificeren van een terrorist die een aanslag wil plegen. In Nederland zijn er geen banken die het bankgeheim kennen. Dit is wettelijk niet toegestaan. De meest bekende landen met een bankgeheim in Europa zijn Luxemburg, Zwitserland, Oostenrijk en Liechtenstein. Buiten Europa zijn dat de Kaaiman-eilanden en Panama. Het is bankmedewerkers ook niet toegestaan stiekem informatie te delen met derden. Daarop staan hoge straffen.

Het bankgeheim onder druk

Het bankgeheim staat de laatste jaren in Europa wel onder druk. De Duitse belastingdienst kreeg via een bankmedewerker een cd-rom in handen van een bank uit Liechtenstein met daarop de gegevens van een groot aantal Duitsers die hun geld in het kleine Alpenland hadden gestald. Dit heeft gezorgd voor een verslechtering in de relaties tussen Liechtenstein en Duitsland. Ook Nederland maakt actief jacht op mensen die hun geld weg stallen op een bank in bijvoorbeeld Luxemburg. Ook zijn Luxemburg, Zwitserland en Oostenrijk bezig het bankgeheim af te schaffen of dit minder strikt in te vullen. Dat doen zij onder druk van de Europese Unie. Deze dreigde met economische maatregelen tegen de betreffende landen als er niets zou veranderen.