Belastingdienst, draaiboek zwart geld Luxemburg

Het draaiboek zwart geld Luxemburg achtervolgt ook in 2020 en 2021 nog mensen met zwart geld. De Belastingdienst neemt zijn jacht op zwart geld in het buitenland uiterst serieus. Daarbij maakt het de Belastingdienst kennelijk niet uit hoe het materiaal is verkregen. En dat is weer bedenkelijk. In België heeft op 8 december 2009 de correctionele rechtbank het bewijs op basis van gestolen gegevens ontoelaatbaar geacht. In Nederland staat wie zwart spaart en gepakt wordt, een hoge boete te wachten. Vrijwillig inkeren dus? Tot 1 juli 2014 kon u nog boetevrij inkeren. De Belastingdienst krijgt nog wel eens nieuwe gegevens vanuit Luxemburg.

Draaiboek zwart geld Luxemburg

De Belastingdienst heeft draaiboeken opgesteld om zwartspaarders te pakken te krijgen. Daarbij richt het oog van de Belastingdienst zich onder meer op spaarders bij Van Lanschot in Luxemburg. Deze bank heeft kennelijk nogal wat Nederlanders met een spaarrekening op nummer in plaats van op naam. De fiscus vermoedt een honderdtal. Uitgaande van het Bankgeheim te Luxemburg waanden de zwartspaarders zich veilig.

Diefstal van gegevens

Met een rekening op nummer is een zwartspaarder normaliter niet te achterhalen, maar de bank bewaart gescheiden ook meer persoonlijke gegevens van de spaarders. De combinatie van beide lijsten, nummer en persoonlijke gegevens, maakt het relatief eenvoudig om de zwartspaarders te vinden. Deze combinatie van gegevens is enige tijd terug in handen gekomen van een afperser die begreep dat de gegevens wel eens veel geld waard konden zijn. Gegevens van bedenkelijke afkomst en waarschijnlijk gewoon gestolen.

De belastingdienst blundert

Door een blunder van de Belastingdienst zijn allerlei gegevens per ongeluk op het internet verschenen. Daaruit blijkt dat de Belastingdienst beschikt over gedetailleerde, meer dan 10 jaar oude gegevens. Het gaat om namen, rekeningnummers, banksaldi, aandelen- en obligatieportefeuille. Alle afkomstig uit de interne administratie van Van Lanschot en verkregen via de Belgische justitie. De Belgische justitie heeft de gegevens kennelijk in beslag genomen bij een huiszoeking van de verdachte afperser die in 1998 en opnieuw eind 2006 probeerde te chanteren en af te persen met het belastende materiaal dat hij in handen had.

Belastend materiaal kan leiden tot strafvervolging

Op basis van het verkregen materiaal dreigt de fiscus betrokkenen met een navordering tot twaalf jaar terug 100% boete en strafvervolging door het openbaar ministerie. Een beroep op de inkeerregeling is namelijk niet mogelijk. Dat maakt de casus heel interessant, want alles moet wel volgens rechtsregels gebeuren. Ook door de Belastingdienst en het mogen gebruiken van gestolen materiaal is dan zeker twijfelachtig. Daarom lijkt de Belastingdienst ook een andere tactiek te gebruiken. Mensen worden door de Belastingdienst aangeschreven en gevraagd om meer informatie. Informatie die de Belastingdienst kennelijk nog niet heeft. Terwijl juist de Belastingdienst met feiten moet komen.

Zwijgen is goud

Volgens sommige advocaten doen aangeschreven zwartspaarders er goed aan om hun mond te houden. Ze lopen dan wel het risico op een boete, maar het goed onderbouwen van de beschuldiging kost veel tijd, terwijl de klok verder tikt. En een navordering voor buitenlandse tegoeden verloopt na 12 jaar. Anderen stellen dat dit puur een test case is, waarbij de Belastingdienst wil zien hoe ver ze kan gaan. Er wachten immers nog veel meer dossiers in andere landen en bij andere banken.

Bankgeheim België

Voor zover België nog deed alsof er sprake was van een bankgeheim, werd daar op 24 juni 2009 een einde aan gemaakt. Op die datum ondertekende de Belgische onderminister Bernard Clerfayt een nieuw belasting protocol tussen Nederland en België, met daarin nieuwe afspraken over de uitwisseling van belasting relevante gegevens. Of het ook een automatische uitwisseling van gegevens wordt, moet blijken, zodra het nieuwe protocol van kracht wordt. Wie op zoek is naar zwart geld en vluchtroutes en taxhavens zal steeds meer zijn best moeten doen. Het lijstje met taxhavens wordt steeds korter.

KB Lux België

Op 8 december 2009 is in een andere zaak, de KB Lux affaire, waarin een rechtzaak werd aangespannen op basis van gestolen gegevens, door de rechtbank geoordeeld, dat de verdachten vrijuit gaan. Men mag, aldus de rechtbank, niet de rechten van de verdediging volledig uithollen, zoals in het KB Lux-dossier is gebeurd. Dit kan gevolgen hebben voor zwart geld zaken in Nederland, waarbij de gegevens oneigenlijk zijn verkregen. Zuur natuurlijk voor wie al geschikt heeft, maar een kans voor wie dat nog niet heeft gedaan.

Rabo Lux

Kort geleden liet De Jager weten dat er gegevens waren aangeboden van zwart geld spaarders. Inmiddels blijkt het te gaan om mensen die geld hadden gestald bij Rabo Luxemburg. Namen zouden bekend zijn en zelfs de telefoonnummers. Wie vermoedt op deze lijst te staan doet er goed aan om bijvoorbeeld bij een advocaat of een ander gespecialiseerd bureau hierover advies in te winnen. Ook in 2020 en 2021.

Gegevensuitwisseling met Luxemburg 2020 en 2021

In 2019 lopen nog steeds een honderdtal zaken. Volgens de Belastingdienst vertragen mensen met opzet de zaak in de hoop dat de Belastingdienst een fout maakt. Maar in december 2017 kreeg de Belastingdienst veel nieuwe gegevens vanuit Luxemburg waardoor de Lux spaarders het nog zwaar kunnen krijgen in 2020 en 2021.

Slot

De tijd zal leren wie aan het langste eind zal trekken. Interessant is ook de vraag wat de werkelijke rol van Van Lanschot is geweest, en wat de verantwoordelijkheden van een bank ter zake zijn. Bestaat ook hier bijvoorbeeld een zorgplicht, en had de bank wel dit zwarte geld mogen aannemen. Het ziet er naar uit dat sommige beschuldigden ook dit via de rechter zullen willen vernemen. Ook dat zal een precedent zijn voor andere banken. Want het lijkt wel erg onwaarschijnlijk dat Van Lanschot de enige bank in Luxemburg is die zwart geld aannam. De jacht op het zwarte geld is nog maar net begonnen.