Autoverzekering en bonus-malussysteem

Het bonus-malussysteem is een methode die wordt toegepast bij de berekening van de premie van een autoverzekering. De premie voor schadevrije rijders is daarmee lager dan voor brokkenmakers. Rijders die geen schade maken worden beloond, wat het bonus onderdeel uitmaakt van het systeem en anderen worden gestraft. Bonus is het Latijnse woord voor goed en malus voor slecht.

Jaarlijks een trede hoger op ladder

Bij het systeem wordt uitgegaan van een ladder van meestal 15 tot 20 treden. Als een verzekerde één jaar geen schade heeft geclaimd stijgt hij of zij één trede waardoor het bonusgedeelte van het systeem wordt opgebouwd. De bonus bestaat per trede uit een hogere korting op de verzekeringspremie. Door een jaarlijkse verhoging op de ladder kan in totaal een korting van ergens tussen 70 en 80 procent worden opgebouwd. Maar als er wel schade is geclaimd zakt de verzekerde meestal 5 treden per schade waardoor de males wordt veroorzaakt.

Bonus-malussyteem met langzaam stijgen en snel dalen

Het bonus-malussysteem kent wel een snellere daling op de ladder na een schade dan een stijging bij schadevrij gedrag. Het gaat immers slechts met één trap per jaar omhoog en daalt met wel 5 trappen na één schade. Daarom is het van belang om bij een schade te berekenen of het wel gunstig is die door de verzekering te laten betalen of zelf voor rekening te nemen.

Inschalen bij overstap

Het inschalen van een nieuwe verzekerde kan, afhankelijk van een aantal factoren, op een hogere trede gebeuren. Factoren die mee kunnen tellen zijn de leeftijd van de verzekerde, het aantal kilometers dat per jaar wordt gereden, de woonplaats omdat er regio’s zijn met gemiddeld meer schadegevallen en het beroep van de verzekerde. Ook kan het opgebouwde aantal treden bij een vorige verzekering worden meegeteld.

Royementsgegevens

Bij het overstappen naar een andere verzekering heeft de nieuwe verzekeraar de beschikking over de zogenaamde royementsgegevens waarin het opgebouwde aantal jaren schadevrij rijden is opgenomen. Mede aan de hand van die gegevens wordt de nieuwe verzekerde ingeschaald op de ladder. De verzekeraar kan over de royementsgegevens beschikken omdat die verplicht zijn doorgegeven door de oude verzekeraar om verwerkt te worden in net zogenaamde Roy-data systeem.

Roy-data systeem

Het Roy-data systeem is een landelijk systeem waarin van alle automobilisten de schadevrije jaren zijn vermeld. Dit geldt voor de vervoermiddelen auto’s, bestelauto’s en kampeerauto’s maar ook voor motoren en bromfietsen. Het voordeel van dit in 2007 ingevoerde systeem is dat de verzekerde niet zelf de royementspapieren hoeft door te sturen naar de nieuwe verzekeraar. Overigens is de oude verzekeraar wel verplicht om de cliënt op de hoogte te stellen van het aantal jaren dat hij aan het Roy-data systeem heeft doorgegeven. Cliënten hebben echter geen mogelijkheid dit systeem zelf in te zien omdat dit alleen is voorbehouden aan verzekeraars.

Geen no-claim systeem meer

Het bonus-malussysteem is ingevoerd in 1982. Vanaf die datum vervangt het systeem de voorgaande methode van het toepassen van no-claim waarbij ook korting werd verleend op de premie bij schadevrij rijden. Soms wordt daarom nog door verzekerden gesproken over no-claimkorting terwijl er sprake is van bonus-maluskorting. Overigens kennen de meeste Europese landen het systeem hoewel er grote verschillen bestaan in de uitvoering.

Beperkte casco dekking

Als de aangemelde autoschade verhaald kan worden op de tegenpartij is die niet van invloed op de bonus-malusregeling. Ook als de verzekerde de schade alsnog liever zelf betaalt heeft die geen invloed op de ladderhoogte. Tevens zijn schades die onder de beperkte casco dekking vallen bij de meeste verzekeraars niet van invloed. Hiertoe behoren diefstal, hagelschade, inbraak, ruitbreuk, stormschade en wilde dieren.