Waarom staatssteun voor banken?

Begin 2013 moest de Nederlandse belastingbetaler opnieuw opdraaien voor de hoogmoed, de hebzucht en het wanbeleid bij banken. Ditmaal moest staatssteun de SNS Reaal voor een faillissement behoeden. Maar waarom is overheidssteun onontkoombaar bij systeembanken zoals SNS bank?

Is nationalisatie van banken noodzakelijk?

Nadat de overheid in een eerder stadium al Nederlandse onderdelen van ABN Amro en Fortis met miljarden kostende financiële injecties overeind moest houden, was men genoodzaakt om in 2013 ook SNS Reaal te nationaliseren om zo een onafwendbaar faillissement te voorkomen. Een kostbare ingreep die enige toelichting vereist.

Waarom systeembanken niet mogen omvallen

Het failliet van systeembanken zoals ABN Amro, ING bank, SNS bank en RABO bank (voor de goede orde: laatstgenoemde bank ontving nooit overheidssteun), zou leiden tot een ernstige ontwrichting van ons financiële bestel.

Systeembanken zijn immers te nauw betrokken bij elementaire bancaire functies zoals sparen, verzekeren en kredietverlening. Zou men dergelijke banken failliet laten gaan, dan zouden deze vitale functies ernstig in het gedrang komen en een hele maatschappij hopeloos kunnen ontwrichten.

Risicovolle vastgoedprojecten te hoog gegrepen voor bank van de particulier

Helaas bewijst het echec bij SNS Reaal 5 jaar na aanvang van de mondiale financiële crisis dat de politiek en toezichthouders opnieuw gefaald hebben. Zowel de overheid alsook de Nederlandsche Bank (DNB) als toezichthouder, mogen zich de ondergang van SNS Reaal zeer aanrekenen.

Zo had SNS Reaal in 2006 absoluut geen goedkeuring mogen verkrijgen van DNB voor de overname van vastgoedtak Property Finance van ABN Amro bank. Door die goedkeuring werd de SNS bank, tot dan een kleine locale speler op de binnenlandse particuliere markt, van de een op de andere dag gebombardeerd tot mondiale financier van risicovolle vastgoedprojecten in landen als de Verenigde Staten en Spanje.

Men hoefde geen Wellink te heten om te kunnen voorzien dat deze uitbreiding van activiteiten gedoemd was om te mislukken. Gebrek aan de nodige expertise in deze tak van sport en de wereldwijde vastgoedcrisis die er in 2008 nog eens overheen kwam, deden de rest.

Nederlandse belastingbetaler wederom de dupe

Terwijl de coalitie van VVD en PVDA een snoeihard en door sommigen als ronduit asociaal betiteld bezuinigingsbeleid hanteert om begrotingstekorten te reduceren, zet het kabinet ons met de redding van SNS Reaal weer een fikse stap achteruit. De staatsschuld neemt door de nationalisatie zomaar met 1,6% toe, het begrotingsdeficiet met niet minder dan 0,6%. Publieke middelen, broodnodig om de zwalkende economie van ons land weer een stevige impuls te geven, verdwijnen wederom in een zwart gat dat incompetente bankiers hebben nagelaten.

Obligatiehouders en collegabanken betalen mee

Het is een schrale troost dat verantwoordelijk bewindsman Dijsselbloem de rekening deze keer niet alleen bij de burger wil neerleggen. Houders van achtergestelde obligaties en collegabanken moeten eveneens aan de reddingsoperatie bijdragen. Blijft voor de belastingbetaler toch nog altijd een bedrag van € 220,- per persoon te voldoen. Een bittere pil in een tijd dat iedereen de broekriem dient aan te halen.

Bijzonder sneu ook voor duizenden competente en goedwillende medewerkers van SNS bank die een zeer gezonde en winstgevende bank- en verzekeringspoot van het bedrijf eveneens besmet zagen raken.