Nauwkeurige lange termijn voorspelling voor Wall Street

Beursvoorspellingen voor de korte termijn zijn gewoonlijk zinloos. Maar er vallen wel degelijk tamelijk nauwkeurige voorspellingen te doen voor de langere termijn. Omdat beleggen vooral het omgaan met risico is, en beleggers nu eenmaal niet van risico houden, zijn er tal van mensen die suggereren dat zij wél kunnen voorzien wat er in de toekomst staat te gebeuren. Er is altijd wel iemand direct bij de hand om advies te geven over aandelen of beleggingen. De onzekerheid is groot. Wat gaan de aandelenkoersen doen in het komende jaar, gaat de rente omhoog , hoeveel economische groei we mogen verwachten, komt er een aanslag, oorlog? Beleggen verschilt niet van de rest van de economie. De prijzen - aandelenkoersen - komen tot stand door beslissingen van vele honderden miljoenen verschillende mensen over de gehele wereld. Beleggers, hun adviseurs of waarzeggers hebben niet de mogelijkheid om te voorspellen hoe die beslissingen uitvallen.

Magie

Zelfs ’s werelds grootste computer of database kan niet alle informatie bevatten die omgaat in de hoofden van die honderden miljoenen mensen. Daarom komen de professionals met allerlei tussenoplossingen. Zoals fundamentele analyse waarbij een schatting wordt gemaakt van de winst ontwikkeling van een bedrijf voor het komend jaar. Of men probeert de toekomst te voorspellen aan de hand van technische analyse: lijnen trekken in grafieken en het bestuderen van tal van afgeleide indicatoren als relatieve sterkte index. Telkens komen de professionals met wat nieuws. In eerste instantie zal de methode werken. Immers de analist kiest alleen een aanpak die geld oplevert. Maar helaas blijft geen enkel systeem dat de toekomst voorspelt lang genoeg werken om jou rijk te maken. En als zo’n systeem zijn magie begint te verliezen, dan verlies je geld.

Stemmachine

‘Op de korte termijn is de beurs een stemmachine, maar op de lange termijn is het een weegschaal.’ Dat zei de legendarische Amerikaanse belegger Benjamin Graham ooit. Hij bedoelde daarmee dat op de korte termijn het sentiment van beleggers de koersen stuurt. Maar op de lange termijn zullen fundamentele factoren (dividend plus winstgroei) de prijs van aandelen bepalen. Dividend is het gedeelte van de winst dat een beursgenoteerd bedrijf uitkeert aan haar aandeelhouders. Daarom is het een vrij hopeloze zaak om de korte termijnbewegingen te voorspellen. Echter de voorspellingen op de zeer lange termijn kunnen met opmerkelijke nauwkeurigheid worden gemaakt.

John Bogle, oprichter van de Vanguard Group, een grote Amerikaanse fondsbeheerder, heeft onlangs zo’n lange termijnverwachting voor de Amerikaanse aandelen en obligaties gemaakt. John Bogle verwacht voor de komende tien jaar een gemiddelde jaarlijkse stijging van ongeveer 7,5% voor de Amerikaanse beurs (S&P500). De Amerikaanse obligatiemarkt zal ongeveer 5,75% per jaar aan rendement opleveren. Een gebalanceerde portefeuille bestaande uit 60% aandelen en 40% obligaties zal in de komende tien jaar ongeveer met 6,5% per jaar renderen. Dit zijn uiteraard cijfers voor de Amerikaanse markt, gemeten in dollars. Maar deze exercitie is richtinggevend voor euro-beleggers.

Goeroes

Allereerst verbaast John Bogle zich over de geringe nauwkeurigheid waarmee analisten en goeroes beurskoersen voorspellen. Wie bijvoorbeeld de jaarlijkse voorspellingen in het Amerikaanse beleggingsvakblad ‘Barron’s’ er bij pakt, ziet dat de analisten bijna zonder uitzondering positief gestemd zijn. In Nederland is het al niet anders. Net als hun Amerikaanse evenknieën voorspellen ze meestal een rendement dat een paar procentpunt boven het gemiddelde lange termijn rendement van 9,5% ligt.
Bijvoorbeeld in het voorjaar van 2002 voorspelden analisten in ‘Barron’s’ een rendement van ongeveer 13%. Maar aan het eind van het jaar waren de aandelen echter met 20% gedaald. Men zat er dus 33 procentpunt naast. Het is een feit dat aandelenbeurzen maar zelden een ‘gemiddeld’ rendement laten zien. In de afgelopen 100 jaar heeft de S&P 500 index maar drie keer (!) een gemiddeld rendement van 9,5% (range 9-11%) opgeleverd. Liefst 28 jaren lieten rendementen zien van meer dan 25%. Figuur 4 toont dat markten fors op en neer bewegen. Het is een achtbaan. Beleggers moeten zich instellen op diepe dalen en de hoge toppen.

7,2% per jaar

John Bogle beargumenteert dat de speculatieve krachten op de lange termijn het altijd verliezen van de fundamentele waarden. In de jaren zeventig (1970-1980) presteerden aandelen aanzienlijk minder dan ze op grond van hun fundamentele waarde behoorden te doen. In de jaren negentig (1990-2000) was exact het omgekeerde het geval. Voor de komende tien jaar verwacht Bogle dat de Amerikaanse economie ongeveer even hard zal groeien als in de afgelopen tien jaar. De winsten van het Amerikaanse bedrijfsleven kunnen groeien met ongeveer 6% per jaar. Als je daar dan het huidige dividendrendement van 2% bij optelt kom je tot 8% bruto rendement op aandelen. Bogle verwacht dat in de komende tien jaar de koers/winst-verhoudingen iets zullen dalen tot gemiddeld 17,5. De daling heeft een dus een negatief effect op de jaarlijkse rendementen van 0,8%. Daarmee is blijft er nog 8 - 0,8 = 7,2% rendement over.