Beleggen in ETF-trackers of beleggingsfondsen?
Veel mensen die beginnen met beleggen weten niet zo goed waar ze moeten beginnen. Anno 2019 zijn er zoveel beleggingsproducten op de markt dat consumenten vaak door de bomen het bos niet meer zien. Een laagdrempelige manier op te beleggen is het beleggen in ETF-trackers en beleggingsfondsen. Wat zijn ETF-trackers en beleggingsfondsen eigenlijk en welke soorten zijn er? Wat is het verschil tussen beleggingsfondsen en ETF-trackers?
Wat is een beleggingsfonds?
Een beleggingsfonds is een verzameling van alle investeringen die zijn gedaan in het fonds. Iedereen kan investeren in een beleggingsfonds, van kleine tot grote bedragen. Elk beleggingsfonds heeft een fondsbeheerder die de beleggingen doet. Deze fondsbeheerder is een professionele belegger die veel financiële kennis heeft, de ontwikkelingen in de markt volgt en dagelijks de hele dag bezig is met het beheren van de portefeuille. Het kan dus interessant zijn om te beleggen via een beleggingsfonds als de consument zelf minder kennis heeft van beleggen, geen interesse heeft om veel van beleggen te leren of als iemand geen tijd heeft om in beleggen te steken. Bij het beleggen in beleggingsfondsen wordt het werk gedaan door de fondsbeheerder, die hiervoor een klein percentage in rekening brengt.
Soorten beleggingsfondsen
Grofweg zijn beleggingsfondsen in te delen in drie categorieën, namelijk aandelenfondsen, obligatiefondsen en mixfondsen.
Aandelenfondsen
Aandelenfondsen bevatten vooral aandelen van bedrijven. Bedrijven die op de beurs staan genoteerd geven aandelen uit. Dit zijn eigenlijk kleine stukken 'eigendom' van een bedrijf. Als een consument aandelen koopt, wordt deze voor een klein deel economisch eigenaar van een bedrijf. Aandelen kopen van één specifiek bedrijf kan risicovol zijn, omdat als het slecht gaat met dat betreffende bedrijf, of het bedrijf gaat failliet, de schade erg groot kan zijn. Daarom kiezen mensen ervoor om te beleggen in beleggingsfondsen. Het beleggingsfonds bundelt al het geld van de investeerders en belegt dit geld over honderden of soms zelfs duizenden bedrijven. Zo brengen ze spreiding aan wat het risico voor de individuele investeerder verlaagt.
Obligatiefondsen
Obligatiefondsen kunnen obligaties van zowel bedrijven als overheden bevatten. Obligaties zijn leningen die investeerders verstrekken aan deze bedrijven en overheden. Vooraf wordt er een termijn besloten, bijvoorbeeld tien jaar. Na de afgesproken termijn krijgt de investeerder zijn lening terug. In de jaren ertussen ontvangt de investeerder rente. Voor investeerders is het mogelijk om obligaties onderling te verhandelen. Net als bij aandelen zijn er bij obligaties ook risico’s. Als een bedrijf failliet gaat voordat de termijn is afgelopen, is de investeerder zijn geld vaak kwijt. Dit is ook de reden waarom mensen investeren in obligatiefondsen. Net zoals bij aandelenfondsen is het risico lager omdat er spreiding plaatsvindt over veel verschillende bedrijven.
Mixfondsen
Ten slotte zijn er mixfondsen. Deze fondsen bevatten verschillende beleggingsproducten. Sommige beleggers vinden het prettig om niet alleen spreiding aan te brengen over verschillende bedrijven, maar willen ook spreiding aanbrengen over de verschillende beleggingsproducten. Mixfondsen kunnen aandelen en obligaties bevatten, maar ook grondstoffen, vastgoed en ETF-trackers.
Wat is een ETF?
ETF staat voor Exchange Traded Fund. ETF-trackers volgende koers van een index, bijvoorbeeld de AEX. Echter, ze kunnen ook bijvoorbeeld de goud- of zilverkoers volgen. Dit betekent dat als de index stijgt, de ETF ook stijgt. Als de index daalt, daalt de ETF ook. Doordat de ETF de index volgt, is het een eenvoudig beleggingsproduct. Net zoals bij beleggingsfondsen wordt er ook bij ETF-trackers geïnvesteerd in veel verschillende bedrijven, waardoor spreiding ontstaat. Daarnaast kunnen ETF’s de hele dag vrij verhandeld worden op de beurs. De waarde schommelt constant, net als bij een aandeel.
Beleggen in ETF-trackers of beleggingsfondsen?
Het verschil tussen beleggingsfondsen en ETF-trackers is eigenlijk de fondsbeheerder bij beleggingsfondsen. ETF-trackers volgen bijvoorbeeld een bepaalde index. Als de index 5% stijgt, stijgt de ETF ook met 5%. De fondsbeheerder bij beleggingsfondsen moet het beter doen dan de markt. Als de index stijgt, moet het beleggingsfonds dus nog meer stijgen. Hierdoor zijn de beheerkosten bij een beleggingsfonds hoger dan bij een ETF. Dit zou zich natuurlijk moeten terugverdienen door een hoger rendement bij beleggingsfondsen. In de praktijk is dit op de lange termijn vaak lastig. Voor een fondsbeheerder is het moeilijk om over een langere periode, bijvoorbeeld jaren, de markt te ‘verslaan’. Daar staat wel tegenover dat als het de fondsbeheerder wel lukt om de markt te verslaan, het rendement hoger is dan bij een ETF-tracker.