Beleggen in voetballers

Er wordt steeds meer geld geïnvesteerd in voetballers. Er gaat veel geld om in het voetbal en iedereen hoopt daar van mee te profiteren. Er zijn verschillende manieren waarop er belegd kan worden in het voetbal. Een manier is door aandelen te kopen in een voetbalclub. Verder is er een groeiend aantal investeringsfondsen dat geld steekt in individuele spelers. Vaak gaat het om jonge, talentvolle spelers waarvan gehoopt wordt dat ze met veel geld doorverkocht kunnen worden. Lees er alles over in dit artikel. Er is steeds meer interesse voor het beleggen in voetbal. Dit komt omdat er in het voetbal veel geld omgaat en waardoor er ook aantrekkelijke winsten zijn te boeken. Commercieel is het voetbal heel interessant. Dit vertaalt zich bijvoorbeeld in hoge televisiegelden. Meest recente voorbeeld is de verkoop van de rechten van de Champions League voor drie jaar voor meer dan 350 miljoen euro. Daarnaast gaat er ook gigantisch veel geld om in transfergelden. Zo werd er in september 2013 voor de Engelse speler Michael Bale 91 miljoen euro betaald. Verder gaat er gigantisch veel geld om in sponsorgelden voor zowel clubs als spelers.

Beleggen op de beurs in een voetbalclub

Er zijn verschillende manieren waarop er belegd kan worden in het voetbal. Allereerst zijn er een groot aantal clubs aan de beurs genoteerd. In Nederland is dat alleen Ajax, maar in Engeland en Spanje geldt het voor veel meer club, zoals Arsenal en in het verleden Chelsea en Manchester United. Die beide clubs zijn vervolgens voor veel geld opgekocht door miljardairs en van de beurs verdwenen. Tegelijkertijd is beleggen in voetbalbeursfondsen niet de beste manier om geld te verdienen. De meeste voetbalmanagers kijken in de eerste plaats naar het resultaat op het veld in plaats van het resultaat op de beurs. Zij zullen dus eerder geld investeren in een extra speler dan dividend uitbetalen.

Investeringsmaatschappij in het voetbal

Een andere vorm die steeds vaker voorkomt is dat investeringsmaatschappijen aandelen kopen in een speler. Soms komt dat voort uit clubliefde. Een of meerdere investeerders koopt een speler voor een club die voor de club zelf onbereikbaar zou zijn. Dit moet zich vervolgens ook vertalen in financieel resultaat. Soms gaat het puur om clubliefde, in andere gevallen hoopt de investeerder er zelf ook beter van te worden als de speler met winst kan worden doorverkocht. Een goed voorbeeld is Feyenoord. Zij richtte in 2008 een investeringspoule op. Beleggers konden daarin geld insteken waarmee vervolgens jonge talentvolle spelers, zoals destijds Luigi Bruins en Erwin Mulder, konden worden gekocht. Investeerders krijgen uitbetaald zodra een speler wordt verkocht. Voor een club klinkt het als aantrekkelijke optie omdat het spelers kan aantrekken die buiten het eigen budget liggen. Een nadeel is dat het transferinkomsten misloopt bij de verkoop van de speler. Juist een groot deel van de Nederlandse clubs is daar mede van afhankelijk.

Aandelen kopen in een voetballer

Een ander bekend voorbeeld is de voormalige PSV-speler Zakaria Labyad. Die is als het ware opgeknipt in aandelen die verdeeld zijn over verschillende partij. Zo heeft investeringsmaatschappijk Doyen 35 procent van de aandelen, Sporting Lissabon ook 35 procent, Labyad zelf 20 procent en PSV nog eens tien. Bij een transfer moeten de verschillende partijen het met elkaar eens zien te worden of het betreffende transferbedrag voor hen voldoende is. In de toekomst gaat dit soort constructies waarschijnlijk steeds vaker voorkomen. Ook clubs kunnen op deze manier beleggen in spelers. Zo heeft Chelsea massaal jonge, talentvolle spelers opgekocht. De meeste zullen nooit op het veld staan bij de Londense club, maar kunnen wel voor veel geld worden doorverkocht. In de tussentijd worden ze meestal uitgeleend aan andere clubs om zich verder te ontwikkelen. Zo staat Vitesse intussen bekend als Chelsea 3 aangezien de helft van de spelers van de Londense club afkomstig is.