Een niet-erkend kind als erfgenaam (biologische) vader?
Soms duikt na het overlijden van een broer een niet-erkend kind op. Uw broer heeft nooit iets laten weten van een buitenechtelijk kind en u vertrouwt het dus niet. Het niet-erkende kind beweert bij hoog en bij laag dat uw broer zijn biologische vader was, maar dat staat nergens geregistreerd. Of een wettelijk kind blijkt plotseling een andere biologische vader te hebben, dan tot nu toe werd gedacht. Het hoeft zeker niet altijd om een golddigger te gaan. Wat betekent dit alles voor de verdeling van de erfenis?
Wat erft een niet-erkend kind?
De erkenning van een kind door de biologische vader
In zijn algemeenheid geldt dat u een kind kunt erkennen voor de geboorte, tijdens de aangifte op het gemeentehuis van de geboorte of op een later moment. De meesten zullen aangifte doen op het stadhuis, u doet dan aangifte van de geboorte, de vader doet dit bijvoorbeeld met schriftelijke toestemming van de moeder of vader en moeder verschijnen gezamenlijk op het stadhuis. Maar er kunnen ook redenen zijn waarom dit niet gebeurt. Zo kan het gebeuren dat de biologische vader niet eens weet heeft van het kind, biologische vader en moeder al lang niet meer samen zijn of de vader het kind niet wil erkennen. Andersom is ook mogelijk. De vader kan een kind erkennen in de veronderstelling dat het kind zijn kind is, maar komt er later achter dat een andere man de biologische vader is. Dat kan bijvoorbeeld via een DNA-onderzoek of via een bloedproef worden onderbouwd. In dat geval kan de man naar de rechter stappen en vragen om de vernietiging van de eerdere erkenning. Als de rechter de erkenningsverklaring vernietigd, is de man volgens de wet nooit de erkenner van het kind geweest, alles wordt dan in feite teruggedraaid.
Gevolgen voor de erfenis, wie als erfgenaam
Als een kind niet is erkend en niet heeft kunnen aantonen dat de overledene zijn biologische vader was, dan is dit kind niet diens erfgenaam. Het kind wordt niet als het wettelijke kind van de overledene gezien. Maar de overleden kan wel via een testament geld en zaken aan het niet-erkende kind nalaten. Ook kan het niet-erkende kind alles op alles zetten om aan te tonen dat de overleden wel de biologische vader was. Het kind kan naar de kantonrechter stappen en vragen om een vaderschapstest en verwantschapstest. De rechter zal de situatie beoordelen en tot een test besluiten. Als de vader nog leeft zal dit een vaderschapstest zijn, in andere gevallen mogelijk een verwantschapstest. Wordt de test uitgevoerd en blijkt daaruit dat de vader inderdaad de biologische vader is, dan wordt het kind wettelijk ook erfgenaam van de vader. Het recht op de legitieme portie kan echter zijn verjaard.
Niet-erkend kind is onterfd, de legitieme portie
Stel dat pas na vele jaren aan het licht komt dat de overleden de biologische vader van het kind was en deze man al vele jaren is overleden, dan zal de legitieme portie zijn verjaard. Een kind kan immers binnen uiterlijk vijf jaar na overlijden een beroep doen op de legitieme portie. Daarna is deze mogelijkheid verjaard. Dit is ook het geval als het kind niet wist wie de biologische vader was. Andersom kan dus ook gebeuren. Een kind dacht het wettelijke kind te zijn, maar blijkt dat achteraf niet te zijn. Dit kind is dan geen wettelijke erfgenaam en zal zonder een testament niets erven.
Een erkend maar voor u onbekend kind als erfgenaam
Wat ook nog kan is dat bij het afwikkelen van de erfenis blijkt dat de overledene een kind had, dat hij had erkend, maar dat hij dit nooit aan de familie heeft laten weten. In dat geval is het erkende kind totdat het tegendeel blijkt gewoon een wettelijk kind dat tevens erfgenaam is en recht heeft op zijn kindsdeel of misschien nog wel meer als dat in een testament vastligt. Het komt met enige regelmaat voor dat erfgenamen door dit soort gebeurtenissen volledig worden verrast en dat er zo onverwacht plotseling een extra gast aan tafel zit, ook bij de verdeling van een erfenis. Een notaris kan u ook in deze gevallen goed van dienst zijn. Maak er dus gebruik van.