Het probleem dat AOW heet

Bij iedereen wel bekend, de AOW, en de moeilijkheden rondom deze kwestie. Maar waarom is het nou zo’n groot probleem? De betalingen gaan toch gewoon goed? En waarom kan de AOW niet helemaal afgeschaft worden? Er is toch ook nog een gewoon pensioen?

Regels van de AOW regeling

De AOW is een in Nederland verplichte uitkering. Iedereen vanaf 67 jaar die in Nederland heeft gewoond en niet in het buitenland heeft gewerkt heeft hier recht op. Dit is een vast bedrag wat gebaseerd wordt op je leefomstandigheden. Ben je alleenstaand krijg je een hoger bedrag dan wanneer je met een partner samenwoont. Wanneer je tijdens je werkzame jaren ook nog aan pensioenopbouw hebt gedaan, krijg je boven je AOW ook nog een pensioenuitkering uitgekeerd.

Premie

Natuurlijk moet dat geld voor de AOW uitkering ergens vandaan komen. Dat geld komt vanuit de actieven nu, zij betalen een bepaald premiepercentage aan de overheid, zodat zij later zelf ook gebruik kunnen maken van de AOW uitkering. Dit verschijnsel dat de actieven nu voor de inactieven betalen heet het omslagstelsel. Dat Nederland dit heeft komt door de verzorgingsstaat. Dit houdt in dat de Nederlandse staat primaire verantwoordelijkheid draagt voor het welzijn van zijn burgers.

Probleem

Maar wat is dan het probleem zul je je afvragen, dat zit zo. Vlak na de Tweede Wereldoorlog kwam er een golf van geboortes, de ‘Babyboomers’ werden deze baby’s genoemd. Door die geboortegolf zijn er nu rond deze tijd erg veel bejaarden. En dat houdt natuurlijk in dat er erg veel mensen zijn die een beroep doen op de AOW uitkering, er wordt ook wel gezegd dat er erg veel inactieven zijn. Al die mensen die een beroep doen op de AOW hebben daar ook werkelijk recht op, zij hebben immers vroeger ook premies betaald aan de bejaarden van toen, nu willen zij zelf van die AOW profiteren. De actieven van nu moeten dus erg veel geld afdragen aan de overheid om alle AOW uitkeringen van de bejaarden te dekken. Dit vinden zij natuurlijk ook niet leuk, want zo houden zij zelf veel minder geld over. Men wil dus eigenlijk graag van het omslagstelsel af, omdat het ondraagbaar wordt, men wil meer naar het kapitaaldekkingsstelsel, wat inhoudt dat mensen zelf tijdens hun leven geld opzij moeten zetten om van te leven later. Maar dit omzetten kan niet zomaar, want als de overheid zou besluiten het omslagstelsel stop te zetten, wat gebeurt er dan met alle bejaarden? Sommigen hebben misschien nog wel een pensioen van de jaren dat ze werkzaam zijn geweest, maar vroeger was lang niet iedereen bevoegd om te werken, dus wat gebeurt er met de mensen die geen pensioen hebben? Nederland blijft een verzorgingsstaat, we kunnen bejaarden toch niet zomaar aan hun lot overlaten? En de actieven nu gaan ook heus niet dubbelop betalen, voor de bejaarden nu en zichzelf later. Dus het blijkt maar weer dat de kwestie AOW erg lastig is om grip op te krijgen, aangezien de maatregelen die je kan nemen weer voor ander problemen zorgen.

Andere landen

Maar hoe doen andere landen dat dan? Laten we als voorbeeld even de Verenigde Staten nemen, de Verenigde Staten kennen geen verzorgingsstaat zoals wij dat kennen. Daar moeten mensen zelf zorgen dat ze geld genoeg hebben voor bijvoorbeeld ziekenhuisbezoekjes, ook kennen ze daar dus geen omslagstelsel. Zij hanteren zoals al eerder besproken het kapitaaldekkingsstelsel. Dit heeft natuurlijk ook gevolgen voor de bevolking daar, mensen die niet genoeg geld hebben in hun actieve tijd om geld opzij te zetten, zullen later als ze met pensioen gaan, geen inkomsten hebben en dus zonder hulp op straat belanden. Dit is wat Nederland niet wil! Maar waarom zou het dan bij ons wel werken? Dat komt omdat wij ook nog de verzorgingsstaat hebben, mensen nu hoeven niet ook nog eens zelf het ziekenhuis of de dokter te betalen, maar zijn daar meestal goed voor verzekerd. Bovendien kunnen de mensen die geen beroep mogen doen op de AOW uitkering, bijvoorbeeld omdat zij nog maar net in Nederland wonen en dus niet genoeg premie in hun leven hebben betaald, een beroep doen op de bijstandsuitkering en de voedselbank, waardoor zij alsnog een leefbaar inkomen hebben om hun huis en overige vaste lasten te kunnen betalen en geen geld hoeven uit te geven aan eten.