Contingent Valuation Method (CVM) om ecocide te berekenen
Het is lastig om vast te stellen hoeveel een natuurgebied waard is, zeker als er sprake is (geweest) van ecocide (misdaad tegen ecosystemen). Een methode om dit te doen is de Contigent Valuation Method (CVM). Hoe werkt deze methode? Wat zijn de voor- en nadelen van het gebruik hiervan en hoe heeft men deze methode gebruikt bij het vaststellen van de indirecte schade van de ramp met de Exxon Valdez in de Prince Williambaai?
Wat is de Contigent Valuation Method (CVM)?
De Contigent Valuation Method is een mogelijkheid om een prijskaartje aan het milieu (bijvoorbeeld een natuurgebied) te hangen. Door middel van enquêtes wordt de betalingsbereidheid (Willingness to pay (WTP)) voor een milieuverbetering of de acceptatiebereidheid (Willingness to accept (WTA)) voor een milieuverslechtering onderzocht. De methode kan ook worden ingezet om de milieuschade te berekenen van grootschalige misdaden tegen ecosystemen (ook wel ecocide genoemd).
Hoe werkt deze methode?
De CVM bestaat uit zes verschillende fasen:
1. De voorbereiding en het opstellen van de vragenlijst
Hierbij moet men rekening houden met;
- De soort vragen. Theoretisch gezien is de WTA vraag meestal de juiste variant als het gaat om de aantasting van een publiek goed. Toch wordt meestal de WTP variant gebruikt omdat deze vraagvorm makkelijker voor de respondent te beantwoorden is.
- Hoe de vragen worden gesteld? Zijn het open vragen, wordt er een biedspel gesimuleerd, wordt er een aanbod gedaan hetgeen wel of niet wordt geaccepteerd?
- Het definiëren van de manier van betalen: door hogere belastingen, giften et cetera.
De vragenlijst wordt eerst getest bij testgroepen en eventueel aangepast om een zo zuiver mogelijke waardering te krijgen.
2. Het uitvoeren van de enquête
- Wordt deze schriftelijk, per e-mail, telefonisch of persoonlijk gedaan?
- De steekproef moet bepaald worden (deze moet representatief zijn voor de populatie).
- Er moet een correctie orden gedaan als non-response van bepaalde personen ervoor gezorgd heeft dat de steekproef niet langer representatief is.
3. Berekening
Uit de antwoorden op de vragen moet de gemiddelde of mediane WTP waarde worden berekend (en protestbieders en extreme bieders moeten uit de steekproef worden verwijderd).
4. Schatting biedcurve
Er wordt een biedcurve geschat om te onderzoeken welke determinanten (bijvoorbeeld sekse, leeftijd et cetera) de WTP waarde bepalen. Door deze curve te schatten kunnen voorspellingen worden gedaan over de WTP van een bepaalde respondent met bepaalde karakteristieken of over hoeveel de WTP verandert als een bepaalde determinant verandert (hieruit kan bijvoorbeeld worden afgeleid of de WTP hoger of juist lager is als mensen milieubewuster zijn of kinderen hebben).
5. Aggregatie
Om de totale waarde van het goed te bepalen moet de gemiddelde of mediane WTP worden geaggregeerd over de bevolking.
6. Beoordeling
Het doel van de CVM is om de werkelijke waarde van een bepaald goed (bijvoorbeeld een natuurgebied) te bepalen. De resulterende waarde moet valide en betrouwbaar zijn.
Nadelen van de Contigent Valuation Method
- De methode is erg gevoelig voor vertekeningen.
- Het zogenaamde 'embedding effect' waarbij respondenten geen onderscheid kunnen maken tussen verschillende niveaus van milieuschade (ze hebben bijvoorbeeld E 100,- over voor het redden van 10.000 vogels, maar ook E 100,- voor het redden van 1000 vogels).
- Kleine onbelangrijke veranderingen in het ontwerp van de enquête hebben grote invloed op het resultaat.
- Absolute waardering is onmogelijk.
Voordelen van de Contigent Valuation Method
Het grote voordeel van de CVM is dat deze methode ook de niet-gebruikerswaarden of intrinsieke waarden kan meten.
De Contigent Valuation Method in de praktijk
De CVM is gebruikt om de indirecte schade vast te stellen in de Prince William Baai in Alaska door de Exxon Valdez. Hieronder is te lezen wat er precies is gebeurd en hoe men de indirecte waarde heeft vastgesteld.
De olieramp met de Exxon Valdez?
Op 24 maart 1989 liep de tanker Exxon Valdez vast en scheurde het schip open, zodat ongeveer 250.000 barrel olie de Prince William Baai instroomde, een natuurgebied in Alaska. Duizenden dieren werden gedood. Alaska spande een rechtszaak aan tegen de Exxon Valdez waarin schadevergoeding werd geëist voor de aantasting van het milieu.
De wetgeving in die tijd
Onder de wetgeving van die tijd was het slechts mogelijk om voor directe schade een claim in te dienen bij de rechtbank. Er werd een claim ingediend voor 30 miljard dollar. Toegewezen werd 10 miljard dollar. Exxon betaalde vrijwillig 4 miljard extra en had aan schoonmaakkosten al 0,5 miljard dollar betaald. Totaal betaalde Exxon dus 14,5 miljard dollar.
De enquête
Om toch enige indruk te krijgen van de omvang van de indirecte schade heeft de staat Alaska een CVM laten verrichten om tot een geldbedrag te komen. In 1991 werd de enquête persoonlijk afgenomen. De vragenlijst bestond uit 51 vragen in drie secties (Willingness To Pay vragen, houdingsvragen en demografische vragen). Om de vragen te ondersteunen werden foto's, landkaarten en tabellen gebruikt. De steekproef werd genomen uit de bevolking van alle staten van de VS behalve Alaska. De respondenten werd onder andere gevraagd hoeveel zij ervoor hadden om zo'n olieramp te voorkomen (door middel van een bijdrage voor een programma dat met zekerheid de gevolgen van een dergelijke olieramp kan voorkomen).
Totaalbedrag van de indirecte schade
De mediane Willingness To Pay van een huishouden om te betalen voor een preventieprogramma was 31 dollar. Door dit bedrag te vermenigvuldigen met het aangepaste aantal huishoudens in de VS kwam de schatting van de totale indirecte waarde op 2,8 miljard dollar.
Huidige wetgeving ecocide
Internationale strafrechtelijke vervolging betreffende ecologische misdrijven is op dit moment (november 2015) (nog) niet mogelijk, maar er wordt wel gezocht (door activistische rechters en rechtsgeleerden) naar een land dat bereidt is een officieel verzoek te doen om het statuur van Rome te herzien zodat hierin ecocide opgenomen kan worden. De aarde kan zichzelf niet beschermen en steeds meer mensen beseffen dat het recht kan worden gebruikt om het milieu en onze ecosystemen te beschermen. Als ecocide internationaal verboden is kan een bedrijf vervolgd worden voor ernstige milieuschade, niet alleen in eigen maar ook in een ander land.
Polly Higgins heeft een wetsvoorstel gemaakt (de ecocidewet) dat het toebrengen van grootschalige schade aan ecosystemen als criminele daad ziet. Zij wil dat ecocide wordt toegevoegd aan het rijtje misdrijven (genocide, agressie, foltering en misdaden tegen de menselijkheid) dat wordt behandeld door het internationale strafhof in Den Haag. In de uitzending van Tegenlicht op zondag 15 november was zij te zien.