Geschiedenis van de Deense kroon

De Deense kroon is de munteenheid die in Denemarken en op de Faeröer-eilanden wordt gebruikt. De munt geldt daar als wettig betaalmiddel. Qua koers volgt de Deense kroon de euro, vooral omdat in Europa de belangrijkste handelspartners liggen. Tegelijkertijd is de Deense overheid blij dat ze er voor heeft gekozen om niet mee te gaan met de euro. Tijdens de Eurocrisis waren het vooral de Noord-Europese landen die opdraaiden voor de hoge schulden van de zuidelijke landen, zoals Griekenland en Spanje. De Kroon werd in 1873 geïntroduceerd en verving de toenmalige munt de rigsdalder. De munt was een initiatief van de Scandinavische Monetaire Unie waar ook Zweden, Noorwegen en Finland zitting in hadden. De koers van de munt werd gekoppeld aan de goudstandaard. Na het verdwijnen van de Scandinavische Monetaire Unie in 1914, na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, besloot Denemarken de munt dezelfde naam te blijven geven.

Denemarken

Denemarken keerde na de oorlog nog even terug tot de goudstandaard, maar verliet deze definitief in 1931. De munt werd tijdens de Tweede Wereldoorlog tijdelijk vervangen voor de munt van de Duitse bezetter, namelijk de reichsmark. Op de Faeröer-eilanden en in Groenland wordt ook de Deense mark gebruikt. Toch heeft de munt en het briefgeld daar een ander uiterlijk. Er staan namelijk eigen lokale afbeeldingen op de munt. Dit is zo gegroeid tijdens de Tweede Wereldoorlog toen Denemarken was bezet door de Duitsers, maar de Faeröer-eilanden en Groenland, beiden ook in het bezit van Denemarken, niet.

Euro

Denemarken heeft bij de onderhandelingen rond het Verdrag van Maastricht voor elkaar weten te krijgen dat ze buiten de euro mochten blijven. In een referendum in 2000 stemde een meerderheid van de Deense bevolking tegen. In 2004 wilde de regering van Denemarken een nieuw referendum houden, maar dit werd afgelast nadat er uit polls bleek dat er weer weinig voorstanders te vinden waren. Toch is de koers van de Kroon gelinkt aan de euro, Daarvoor was de munt gelinkt aan de reichsmark, wat er voor zorgde dat de Kroon altijd relatief stabiel is geweest. De Denen waren achteraf gezien blij dat ze niet zijn meegegaan met de euro. De belangrijkste reden daarvoor was de uitbraak van de Eurocrisis. Deze werd veroorzaakt doordat verschillende landen binnen de Eurozone, zoals Ierland, Griekenland en Spanje, failliet dreigden te gaan. Zij moesten overeind worden gehouden door verschillende Noord-Europese landen, zoals Nederland, Oostenrijk en Duitsland. Dit koste deze landen wel veel geld en het vertrouwen in de euro kreeg wereldwijd een knauw te verwerken. Dit bleef de Denen dus bespaard.

Koers van de Deense kroon

De Deense overheid heeft er voor gekozen om de koers van de euro te volgen omdat er veel handel gedreven wordt met Europa, vooral met Duitsland als belangrijkste buurland. Denemarken is als handelspartner interessanter voor buitenlandse investeerders wanneer zij zich niet druk hoeven te maken over wisselende wisselkoersen. Voor een euro moet ongeveer 7,4 kroon worden betaald. Andersom krijg je voor één euro ongeveer dertien Deense kronen. De Deense Centrale Bank zorgt er door middel van steunaankopen- en verkopen voor dat de koers stabiel blijft.