Wat is het flankerend beleid?

Om mensen met een woekerpolis de mogelijkheid te bieden om over te stappen naar een alternatieve verzekering, is in 2011 het flankerend beleid ingesteld. Het flankerend beleid wordt ook wel het “Best of class”-beleid genoemd. Verzekeringsnemers met een zogenaamde woekerpolis moeten van de verzekeraar de mogelijkheid krijgen om over te stappen naar een alternatief product. Door hiervoor een aantal spelregels op te stellen in de vorm van het flankerend beleid heeft de minister van Financiën een handleiding willen geven aan de verzekeraars. De verzekeraars hebben zich slechts gedeeltelijk aan het flankerend beleid gehouden.

Wat houdt het flankerend beleid in?

De minister heeft tien punten opgesteld om bij verzekeraars duidelijk te stellen hoe zij kunnen voldoen aan het “Best of class”-beleid. Deze punten moeten de schade voor houders van een woekerpolis zoveel mogelijk zien te beperken. In de praktijk blijkt dat verzekeraars zich onvoldoende hebben gehouden aan de tien punten uit het beleid. Ze hebben allemaal wel een poging ondernomen om de verzekeringsnemers te informeren, maar onvoldoende. Achteraf blijkt dat de gestuurde brieven niet duidelijk zijn geweest voor de klanten. Zij weten nog steeds onvoldoende over de mogelijke alternatieven. De meeste verzekeraars hebben te weinig geïnformeerd. Ze hebben hun klanten voornamelijk verwezen naar de tussenpersoon (indien de polis via een tussenpersoon was afgesloten). De punten zijn onderverdeeld in de drie boxen.

Beleid box één

Box één is gericht op de informatievoorziening over de polis die de klant in het verleden heeft afgesloten. Het gaat om de volgende punten:

• Begrijpelijke informatievoorziening verstrekken;
• De verzekeraar moet inzicht bieden via een internettool. Hieruit moeten de mogelijkheden blijken;
• De klant moet een gratis advies krijgen bij lopende polissen;
• De klant moet advies kunnen krijgen zonder een adviseur te moeten inschakelen.

Beleid box twee

Box twee moet voor de klant inzichtelijk maken wat hij krijgt. Waar bestaat recht op? Het gaat om de volgende punten:

• Het is niet toegestaan om kwijting te eisen als voorwaarde voor uitbetaling van de compensatie. De verzekeraars mogen dus niet van de klant eisen om afstand te doen van de mogelijkheid om meer gecompenseerd te krijgen;
• De tegemoetkoming waar de klant recht op heeft moet gelijk in de polis gestort worden.

Beleid box drie

Box drie moet een betere toekomst voor de klant garanderen. Onderstaande punten zijn er vooral op gericht om de kosten voor de verzekeringsnemer beperkt te houden. Het gaat om de volgende punten:

• In de lopende verzekering moet het mogelijk zijn om gratis over te stappen naar goedkopere beleggingsfondsen. Het moet ook mogelijk zijn om te kiezen voor een andere overlijdensrisicodekking;
• De klant moet een beter alternatieve product aangeboden krijgen;
• De verzekeraar mag de klant geen overstapkosten in rekening brengen;
• Aangepaste en nieuwe verzekeringsproducten moeten grondig geanalyseerd worden.

Verzekeraars houden zich onvoldoende aan het flankerend beleid

In de periode vanaf 2008 tot 2013 hebben de verzekeraar de klanten geïnformeerd conform de gestelde regels in het beleid. Tenminste, dat stellen de verzekeraars. In de uitzending van Tros Radar van 20 mei 2013 blijkt dat verzekeraars nog niet volledig voldoen aan de gestelde regels. De verzekeraars die met tussenpersonen werken verwijzen naar de tussenpersoon voor advies. Ook is het vaak niet mogelijk om een goedkopere dekking te krijgen voor het overlijdensrisico. Op punten hebben verzekeraars voldaan aan hun plichten, maar nog onvoldoende. De verzekeraars moeten het flankerend beleid beter naleven om het dossier van de woekerpolissen af te kunnen sluiten.