De handel in emissierechten
Er gaat veel geld om in de handel in emissierechten. De handel vindt plaats tussen verschillende bedrijven en landen. De emissiehandel is ontstaan als gevolg van het Kyoto-protocol. Daarin werd afgesproken dat landen verschillende landen de uitstoot van broeikasgassen zullen tegen gaan. De emissierechten worden verhandeld op de beurs en worden gekocht en verkocht door landen en bedrijven die meer of juist minder CO2 uitstoten dan waar zij recht op hebben.
Er is wereldwijd een grote handel in emissierechten gaande. Dit is een handel in rechten om CO2 te mogen uitstoten. De rechten worden verhandeld tussen bedrijven en overheden. De emissierechten warden in het leven geroepen in het Kyoto-protocol. Dit akkoord werd gesloten in het Japanse Kyoto tussen verschillende landen om de uitstoot van broeikasgassen tegen te gaan. Dit akkoord werd in door alle geïndustrialiseerde landen, met uitzondering van de Verenigde Staten in wetgeving omgezet. Het doel was om de uitstoot van broeikasgassen met 8 procent terug te brengen ten opzichte van 1990. Deze vermindering is nodig om klimaatverandering op grote schaal tegen te gaan.
Handel op de beurs in emissierechten
De handel in emissierechten begon in 2005 op de ETS-beurs in Londen. Een emissierecht geeft een overheid of bedrijf het recht om een ton CO2 uit te stoten. Er is in Europa wel sprake van een maximale limiet. Deze ligt op 2.2 miljard ton. De handel in CO2-rechten heeft verschillende voordelen. Het stimuleert landen namelijk om meer maatregelen te nemen om de uitstoot van CO2 tegen te gaan. Tot op heden was het zo dat landen niet gestimuleerd werden extra maatregelen te nemen. Wanneer zij eenmaal aan de limiet voldeden die zij volgens de afspraken moesten halen, dan was het genoeg. Op deze manier worden landen gestimuleerd om nog een extra stap te nemen, omdat zij emissierechten die zij niet zelf gebruiken kunnen verhandelen.
Uitstoot van CO2 tegen gaan
Het is voor landen ook mogelijk om op een goedkopere manier de uitstoot van CO2 tegen te gaan. Het kan bijvoorbeeld heel veel geld kosten om maatregelen te nemen in België waardoor de uitstoot van CO2 wordt tegen gegaan. Dit komt bijvoorbeeld omdat België al veel meer maatregelen heeft genomen en een stuk schoner is dan een ander land. De maatregelen die dan moeten worden genomen vereisen meer. Dit terwijl er bijvoorbeeld in een land als Bulgarije door hele makkelijke maatregelen te nemen, bijvoorbeeld het plaatsen van roetfilters, hetzelfde effect kan worden bereikt. Deze maatregelen zijn echter wel fors goedkoper. Voor de wereldwijde uitstoot van CO2 maakt het tegelijkertijd weinig uit, omdat het voor de opwarming van de aarde niet uitmaakt of de CO uit België of Bulgarije afkomstig is. De kritiek op deze mogelijkheid is wel dat België op deze manier niet gestimuleerd zou worden wat te doen aan de uitstoot van CO2 in eigen land.
Kopen van emissierechten
Een bedrijf krijgt een boete wanneer zij veel meer CO2 uitstoot dan dat zij emissierechten heeft. Deze boete kan oplopen tot 100 euro per ton. Er wordt ook wel misbruik gemaakt van de regeling. Fabrieken in China gaan extra veel uitstoten, waarna ze tegen betaling Europese landen maatregelen laat nemen om die uitstoot weer tegen te gaan. Op die manier hebben de maatregelen natuurlijk geen effect. Op de beurs in Londen worden sinds 2008 ook emissierechten van de Verenigde Naties verhandeld. In Amerika bestaat sinds 2003 de Chicago Climate Exchange. Dit is een vrijwillige beurs waar organisaties die zich gebonden voelen aan het tegen gaan van de uitstoot van CO2 emissierechten verhandelen.